Momimol; proberen om te gaan met verlies en er weer bovenop te komen (boekenwijsheden noch advies)

Na de verkiezingen van intussen een (10-tal dagen) 3-tal weken geleden. In Vlaanderen werd nog maar eens de mythe ontkracht dat het een gastvrije regio zou zijn; het toonde integendeel aan voor een groot deel egocentrisch, bang, navelstaarderig en hardvochtig te stemmen. Commentatoren en wetstraatwatchers waren in hun nopjes en prezen Bart De Wever de hemel in omdat hij hoogstpersoonlijk het Vlaams Belang zou hebben belet om de bepalende factor te worden in de regeringsvormingen. Dat het VB over het ganse gewest duchtig vooruit ging qua stemmenaantal leek even een bijzaak. Terwijl N-VA haast gewoon een Vlaams Bedang light is, dus of je daar zo vrolijk over moet worden? In Wallonië vond blijkbaar ook een aardverschuiving plaats, althans zo voelen de Franstaligen het toch aan. Benieuwd wat het daar gaat worden qua beleid, want MR en Les Engagés zijn al volop bezig met gesprekken en het vormen van een gewest- en een gemeenschapsregering. De dag zelf was ik nog vrij opgetogen over de resul...

(met dank aan generaal Buck Turgidson (George C. Scott) in Dr. Strangelove)  een hele tijd gelezen stelde een bekende webwinkel me voor om de pianoconcerten van Sergej Rachmaninov te kopen. Weet niet goed van waar dat kwam maar ik kon toen nog aan de verleiding weerstaan, vooral omdat ongeveer tegelijkertijd mijn aandacht getrokken werd door de pianoconcerten van een andere Sergej, Prokofjev meer bepaald. Over Rachmaninov wist ik dat zijn pianowerken berucht zijn wegens hun moeilijkheidsgraad, maar daarover kan ik helemaal niet oordelen. Van Prokofjev is daarentegen een in mijn oren modern klinkend componist, een stuk meer althans dan SR, of zo beeldde ik het me toch in. Dus kocht ik eerder een verzameling van SP's 5 pianoconcerten en werd na ontvangst ervan ook helemaal niet teleurgesteld. Vooral het 2de en 3de klinken gewaagd en vol branie, exhuberant, wild haast; Prokofjev gebruikt de piano er bijna als percussie-instrument; heb naar beide met verbazing en bewondering zitten ...

a) Boodschappen doen op dinsdag Was in Turnhout vaste kost. Op dinsdagavond is het daar in de supermarkten niet druk, waarschijnlijk omdat de meesten op andere momenten hun boodschappen gaan doen. Dus dat was onze uitverkoren avond, omdat je zo niet al te veel tijd verliest aan kassa of aan de fijnkostafdeling bijvoorbeeld. Daarbij was het ook m'n gewoonte om wekelijks naar een andere winkel te 'hoppen': een week naar de Carrefour, de week erop naar de Delhaize en de derde week naar de Colruyt/Bio Planet, omdat ze in elk van die winkels wel een product hadden dat in de andere 2 ontbrak. Sinds ik hier woon, had ik dat niet bewust meer gedaan. Door al die superettes of kruideniers tussen woon- en werkplaats of in de buurt van m'n appartement kweekte ik de gewoonte om er regelmatig binnen te springen voor wat kleinere aankopen zodat ik weer een paar dagen verder kan. Pas om de zoveel weken ga ik nog eens voor een half uur of langer naar een traditioneel grootwarenhuis, waa...

twee weken geleden met onze beide zonen, R. en S. en ook mijn zus, wier initiatief het was, en haar man. De kinderen kwamen naar m'n werk, waar ik ze een heel bescheiden rondleiding gaf en waarna we te voet richting m'n appartement vertrokken, daarbij ook passerend aan de plek waar 2 Zweedse supporters in oktober zijn doodgeschoten door, wellicht, een religieus fanaticus. Maar aan m'n appartement zijn we nooit aangekomen. Eerst waren we nog iets gaan drinken in wat m'n stamcafé is geworden: Midpoint, dat rond 16 à 17 doorgaans nog niet vol zit, integendeel de meeste tafeltjes zijn dan nog vrij. Toen we daar al even zaten, belde m'n zus me op om te zeggen dat ze aan m'n appartement stond maar dat ze niet binnen kon; logisch, want ik was er niet... Daar het ongeveer 5 minuten te voet is van het café waar we zaten, kwamen ze maar naar ginder en dat zonder verloren te lopen! Ik profiteerde van hun aankomst om zelf naar m'n appartement te snellen om de beide katt...

In het weekend van 24 tot 26 mei stond het Brussels Jazz Weekend geprogrammeerd. Dit werd gespreid over 3 pleinen voor concerten in de openlucht en ook in tal van cafés e.d. voor eerder clubervaringen. De dagen ervoor had ik via Bruzz de brochure ontvangen en dat hielp wel om eens te zien of er iets bij was dat me uit m'n appartement zou kunnen krijgen. Het hielp me wel om m'n keuze te bepalen, die uiteindelijk op Don Kapot viel op vrijdagavond, een blijkbaar in Brussel gevestigde groep waarvan "the catchy melodies and an infectious groove the common thread [are] in this demolition hammer for genre boundaries. This punishing and innovative trio brings a spirited mix of modern jazz and Krautrock with pleasantly deranged samples". Echt spek naar m'n bek, afgaan op de beschrijving (maar ik heb al wel vaker laten leiden door dergelijke wervende teksten, wat toch meer dan eens op een teleurstelling uitliep). Maar aangezien het hele gebeuren vlakbij zou plaatsvinden (d...

De secretaris-generaal blijft onvermoeibaar alarmkreten slaan in verband met meer bepaald de klimaatverandering en de gruwel in Gaza . Het lijkt van ver wel op roepen in het ijle maar hopelijk heeft het uiteindelijk toch effect. Ik vind het wel bewonderenswaardig dat hij dit blijft doen, wars van vermoedelijk grote druk uitgeoefend door machtigen of lobby's allerhande. Maar waarschijnlijk beschouwt hij dit gewoon als zijn plicht. Voor mij is hij in elk geval een grote meneer.

Vandaag zaten er in m'n brievenbus onder meer 3 witte enveloppes. De laatste jaren doorgaans geen goed nieuws, want vaak gaat het dan om facturen. Ditmaal niet: 3x verkiezingspost: Open VLD Brussel, Vooruit Brussel en Vlaams Beang(stigend) Ze zullen dat kunnen aftrekken van hun beroepskosten vermoed ik of het wordt betaald door de royale partijsubsidies? En sowieso zijn de Nederlandstaligen met hoogstens 100.000 in het Gewest, dus de partijen zullen het wel niet zo erg voelen. Wat zondag betreft, vrees ik overigens dat vele Franstaligen bij gebrek aan een gelijkaardig Franstalig alternatief uit woede en frustratie, of gewoon omdat ze racist zijn, wel eens op het VB zouden kunnen stemmen, wat wel eens zou kunnen leiden tot een blokkering van de instellingen in dit Gewest. Voorheen kwamen die hier amper aan de bak als Nederlandstalige partij die zelfs binnen de Nederlandstalige groep proportioneel veel kleiner bleef dan in Vlaanderen. Maar als m'n vrees uitkomt, zou dat wel eens ...

Hier de twee recentste boeken die ik de voorbije maanden gelezen heb  Jammer genoeg kom ik er naast de dagelijkse krant en het wekelijkse Bruzz amper nog toe om iets anders te lezen, onder meer doordat sommige sociale media ook heel wat tijd opslorpen. Het eerste boek is een thriller van een Spaanse auteur die KP me leende. Het speelt zich af in Spaans-Baskenland, waar ik vorig jaar op vakantie geweest was, zodoende. De hoofdstad, Vitoria-Gasteiz, wordt na zoveel jaar opnieuw geteisterd door een reeks van mysterieuze moorden. Toen draaide er uiteindelijk iemand voor vele jaren de gevangenis in, de tweelingbroer van een gevoerd politie-inspecteur. En hoe zit het nu dan met die moorden, want de toenmalige dader zit nog steeds in de gevangenis, al is zijn vrijlating nakend? Vorig jaar had ik een halve dag door die stad gedoold dus herkende wel een aantal plaatsen die erin vermeld of beschreven worden. Vermoedelijk moet het voor de inwoners nog wel leuker zijn. Maar het boek kon me toc...