Recentste leesvoer

Hier de twee recentste boeken die ik de voorbije maanden gelezen heb 

Jammer genoeg kom ik er naast de dagelijkse krant en het wekelijkse Bruzz amper nog toe om iets anders te lezen, onder meer doordat sommige sociale media ook heel wat tijd opslorpen.

Het eerste boek is een thriller van een Spaanse auteur die KP me leende. Het speelt zich af in Spaans-Baskenland, waar ik vorig jaar op vakantie geweest was, zodoende.
De hoofdstad, Vitoria-Gasteiz, wordt na zoveel jaar opnieuw geteisterd door een reeks van mysterieuze moorden. Toen draaide er uiteindelijk iemand voor vele jaren de gevangenis in, de tweelingbroer van een gevoerd politie-inspecteur. En hoe zit het nu dan met die moorden, want de toenmalige dader zit nog steeds in de gevangenis, al is zijn vrijlating nakend?

Vorig jaar had ik een halve dag door die stad gedoold dus herkende wel een aantal plaatsen die erin vermeld of beschreven worden. Vermoedelijk moet het voor de inwoners nog wel leuker zijn.
Maar het boek kon me toch niet overtuigen, niet om "literaire" redenen maar ook omdat de plot me wat vergezocht bleek. Het is pas naar het einde toe dat het ineens een radicale twist krijgt en de lezer begint door te hebben hoe de vork aan de steel zit.
Daarnaast was het wat mij betreft voor fictie net iets te "easy reading"; zonder er veel van te snappen of een boek op z'n literaire merites te kunnen beoordelen, verkies ik qua fictie toch wat klassieker, "zwaarder" werk.   

Het zal er ook wel mee te maken hebben dat ik het niet in een paar dagen of weken heb uitgelezen maar dat dit over ettelijke maanden gespreid ging, zodat ik er nooit echt "in" kwam en vaak een zekere afstandelijkheid ervaarde tot het verhaal.

b) Marcello Quintanilha, Luister, mooie Márcia

Het tweede werk is een stripboek dat ik vorig jaar gekocht had tijdens m'n bezoek aan het stripmuseum. Er liep daar toen een tentoonstelling gewijd aan deze Braziliaanse auteur en m'n nieuwsgierigheid werd toen gewekt. Tenzij ik me vergis won hij er ook een prijs mee.
Deze strip is ook naar het Nederlands vertaald.

Het verhaal gaat over Márcia, een verpleegkundige die het professioneel, maar vooral privé niet makkelijk heeft. Haar rebelse dochter gaat met weinig aanbevelenswaardig volk om en komt regelmatig in de problemen. Márcia probeert het hoofd boven water te houden, daarin soms geholpen door haar bij haar inwonende vriend, Aluísio. Maar uiteindelijk loopt er ondanks haar inspanningen toch veel verkeerd.

De plaatjes zijn pastelkleurig en verschillen op haast elke pagina in grootte en er zijn geen afgelijnde kaders. De tekeningen zijn dan weer wel scherp. 

Maar het heeft me wel ettelijke weken geduurd eer ik het uitgelezen had, wat niet aan de kwaliteiten (of gebreken?) van de strip lag, maar aan m'n eigen gebrek aan motivatie of zin om er tijd voor te maken.

c) Jean-Christian Petitfils, Le Régent

De voorbije maand echter vond ik opnieuw tijd en goesting om iets anders als de krant of de wekelijkse Bruzz te lezen. 
Een of twee jaar geleden was ik al wel begonnen in deze biografie over Filips van OrléansFilips van Orléans, de zoon van la Princesse Palatine en regent die Frankrijk enkele jaren bestuurde tussen Lodewijken XIV en XV.

Een boeiend personage uit het Ancien Regime dat een vermoeid en grotendeels leeggebloed land erfde van zijn illustere oom, Lodewijk XIV. Hijzelf werd door z'n tegenstanders afgeschilderd als samenzweerder, onverbeterlijk libertijn (zowel filosofisch als fysiek), zich bezig houdend met alchemie enz. Maar hij heeft wel gepoogd het land weer naar rustiger vaarwater te leiden en economisch weer gezonder te maken.

De schrijver heeft wel een vlotte pen en sympathiseert ook wel met zijn onderwerp heb ik de indruk. De voorbije weken ben ik toch al tot  1/3 ver geraakt, al begint het de laatste dagen wel weer wat te slabakken.

Maar het lezen hielp ook wat om m'n gedachten wat te verzetten na enkele minder aangename recente gebeurtenissen die me overkwamen of zaken die ik vernam. Daarnaast stemt de (internationale) actualiteit van de voorbije maanden ook niet bepaald vrolijk.
Het maakte me toch ook wat 'blij' dat ik in lectuur toch enige, zo niet troost dan toch verstrooiing vond.