Aanknopen met oude gewoontes?

a) Boodschappen doen op dinsdag
Was in Turnhout vaste kost. Op dinsdagavond is het daar in de supermarkten niet druk, waarschijnlijk omdat de meesten op andere momenten hun boodschappen gaan doen. Dus dat was onze uitverkoren avond, omdat je zo niet al te veel tijd verliest aan kassa of aan de fijnkostafdeling bijvoorbeeld.
Daarbij was het ook m'n gewoonte om wekelijks naar een andere winkel te 'hoppen': een week naar de Carrefour, de week erop naar de Delhaize en de derde week naar de Colruyt/Bio Planet, omdat ze in elk van die winkels wel een product hadden dat in de andere 2 ontbrak.

Sinds ik hier woon, had ik dat niet bewust meer gedaan. Door al die superettes of kruideniers tussen woon- en werkplaats of in de buurt van m'n appartement kweekte ik de gewoonte om er regelmatig binnen te springen voor wat kleinere aankopen zodat ik weer een paar dagen verder kan. Pas om de zoveel weken ga ik nog eens voor een half uur of langer naar een traditioneel grootwarenhuis, waarvan er in en rond het centrum van Brussel overigens ook niet zo heel veel meer zijn, indien je Aldi of Lidl-winkels niet meerekent.

Maar 2 weken geleden is het er dan toch eens van gekomen: op een dinsdagnamiddag naar de plaatselijke Colruyt geweest en het gaf toch een beetje hetzelfde gevoel als voorheen: het was er relatief rustig en aan de kassa stond er maar weinig volk te wachten.
Afwachten maar of het een gewoonte zal worden; zo eens elke maand of zoiets.

b) Zwemmen
De ochtend na het bacchanaal met R., S. en m'n zus en haar man heb ik mezelf echt gedwongen om eindelijk toch eens te gaan zwemmen. Blubberigheid ligt immers weer op de loer ;-)

Er liggen minstens 2 zwembaden relatief dichtbij: dat van Molenbeek (gewoon de tram nemen en enkele haltes verder afstappen) of dat van Sint-Joost (dat van Brussel, ergens aan het Vossenplein is evenmin erg ver).
Heb eigenlijk niet getwijfeld en ging naar dat van Sint-Joost-ten-Noode en dat om verschillende redenen:
- in het kader van BANAD had ik daar een bezoek gepland maar dat werd door de organisatie afgelast. Ik was benieuwd om te zien hoe het eruit zag.
- dat van Molenbeek is een olympisch zwembad, dus 50 meter lang. Om na minstens 4 jaar weer rustig te beginnen zwemmen, leek dat me niet de meest aangewezen keuze. Bovendien is het architecturaal hoogstwaarschijnlijk een stuk minder aantrekkelijk.

Heb me m'n keuze zeker niet beklaagd en ook niet het moment waarop ik er aankwam, namelijk net na het openingsuur, ook al betekende dat relatief vroeg opstaan... Had bij aankomst ook het geluk dat er net na mij een dame aankwam die me wat wegwijs maakte, want helemaal evident was dat toch niet.
In het kort: je doet je schoenen uit en laat ze achter in een locker (die je gewoon kunt openlaten) of neemt ze mee in je cabine. Daarna kies je een cabine met openstaande deur uit, die zich rond het zwembad bevinden, zowel op hetzelfde niveau als een verdieping hoger en je laat je spullen er gewoon in achter terwijl je zelf gaat zwemmen. De cabines hebben geen klink langs de buitenkant, dus in principe zou er niemand aan je kleren e.d. moeten kunnen.
Na het zwemmen keer je terug naar je cabine en neem de klink die alle cabines opent om toegang te krijgen tot de "jouwe". En dat was het.

Toen begonnen met 20 of 22 lengtes; wel niet aan gedacht een badmuts (maar kon ik daar lenen), zwembril en slippers mee te nemen. Vandaag heb ik er 4 bovenop gedaan.
Een ritme van 1 zwembeurt om de 2 weken lijkt me ruimschoots voldoende. Geen idee of /wanneer ik het zwembad van Molenbeek eens zal bezoeken, want op zaterdagochtend is het in dat van Sint-Joost best gezellig met zowat 10 à 15 zwemmers in totaal.
En daarna kan ik, als het weer niet te veel tegenzit, gewoon naar m'n appartement wandelen. Zoals gisteren; nog voor 11u uit het water zodat het rustig te voet weer richting Molenbeek ging om daar bij Macadamiam iets lekker te gaan eten.