Momimol; proberen om te gaan met verlies en er weer bovenop te komen (boekenwijsheden noch advies)

Het overlijden van een geliefde tante had een positief neveneffect, namelijk een weerzien met 2 van haar kinderen, neven waar we in onze jonge jaren veel aan hadden; vaak kwamen we bij elkaar over de vloer om te spelen of gewoon op bezoek te gaan (wij bij hen, zij bij ons). Vanaf dat we adolescenten waren, verwaterde dat een beetje en eens volwassen jammer genoeg haast helemaal. Ieder had een eigen leven, sommigen een gezin enz.; zo gaat dat bij velen. Maar het deed wel goed te vernemen dat zij ons toch ook zozeer waardeerden als wij hen. Zodoende hadden we elkaar al praktisch 10 jaar zo goed als niet meer gezien en zeker S., de jongste neef, was nog veel langer geleden. Maar nadat beide broers de familie hadden laten weten dat hun mama na toch wel een zwaar leven was overleden, hervatten we toch wat het contact. Vermoedelijk kwam het initiatief van m'n zus, maar uiteindelijk werd beslist dat we elkaar eind mei eens zouden terugzien bij haar in Spa. Bedoeling was om een wandeling t...

Morgen is S., de jongste zoon jarig; 22 wordt 'ie. Na wat zoeken naar een passende datum hadden we met zijn oudere broer afgesproken om elkaar vorige zaterdag te ontmoeten in dat kader, zodat ik hem ook in het echt kon gelukwensen, ook al was dat ruim een week te vroeg. Maar het ging blijkbaar niet anders, want andere data pasten niet (meer)...  Uiteindelijk zouden we niet met 3, maar met 4 zijn, want hun mama zou er ook bij zijn, al blijft dat voor mij toch nog altijd een wat vreemd vooruitzicht dat voor enige onwennigheid zorgt. De keuze viel uiteindelijk op een gevestigde waarde in Turnhout: een Chinees restaurant op de markt, waar we door de jaren heen al verschillende keren waren gaan eten. Daarnaast was ik zelf enkele dagen ervoor zelf jarig geweest, dus het was geen ongeschikte gelegenheid om elkaar nog eens te treffen. De voorbije maanden en weken had ik daarnaast vernomen dat niet ver daar vandaan, in Kasterlee, een tentoonstelling liep in het kunstencentrum Masereel : ...

  De voorbije dagen en weken enkele complimenten en blijken van waardering gekregen, wat toch wel een fijn gevoel geeft. Eerst wegens het hemd hierboven: zeker 2 dames vonden het leuk. Het voorbije weekend dan vanwege een T-shirt van The Stooges dat ik aan had. Zaterdag door een medewerker van een kunstevenement (ongeveer van mijn leeftijd, misschien iets ouder) en de dag erna van een veel jongere medewerker in een biowinkel hier vlakbij. En tot slot kon de vrij egale lichtgrijze vacht van Leah, een blauwe Rus, de dierenarts wel bekoren. Denk dat dit de wat gespannen Leah vrij onverschillig liet...

De voorbije maanden zijn er toch 2 relatief korte documentairereeksen die m'n aandacht trokken en me ook wat zijn bijgebleven: "Mijn jeugdrechter" en "Voorbij de schaamte". Van het tweede, over verslavingen, moet ik overigens de eerste aflevering nog steeds bekijken indien die nog op VRT MAX beschikbaar is... Beide geven een boeiende inkijk in werelden waar ik niet per se in thuis ben, al heeft het thema drugsverslavingen me jarenlang erg geboeid. De actrice Katrien De Ruysscher heeft heel lang geworsteld met de alcoholverslaving die haar vader had en die hem uiteindelijk ook fataal werd. Met dat uitgangspunt maakte ze een 3-delige documentaire waarin ze sprak met ex-verslaafden en experts. "Mijn jeugdrechter" laat dan weer per aflevering (van de 5, denk ik) een jeugdrechter aan bod komen en een van de jongeren (of meer indien het broers en/of zussen waren) die hij of zij ooit voor zich heeft gehad. Vaak pakkende en soms ook ontnuchterende getuigenisse...