(met wat vertraging) Weerzien

Het overlijden van een geliefde tante had een positief neveneffect, namelijk een weerzien met 2 van haar kinderen, neven waar we in onze jonge jaren veel aan hadden; vaak kwamen we bij elkaar over de vloer om te spelen of gewoon op bezoek te gaan (wij bij hen, zij bij ons). Vanaf dat we adolescenten waren, verwaterde dat een beetje en eens volwassen jammer genoeg haast helemaal. Ieder had een eigen leven, sommigen een gezin enz.; zo gaat dat bij velen. Maar het deed wel goed te vernemen dat zij ons toch ook zozeer waardeerden als wij hen.

Zodoende hadden we elkaar al praktisch 10 jaar zo goed als niet meer gezien en zeker S., de jongste neef, was nog veel langer geleden. Maar nadat beide broers de familie hadden laten weten dat hun mama na toch wel een zwaar leven was overleden, hervatten we toch wat het contact.
Vermoedelijk kwam het initiatief van m'n zus, maar uiteindelijk werd beslist dat we elkaar eind mei eens zouden terugzien bij haar in Spa. Bedoeling was om een wandeling te doen en daarna iets te gaan eten.

S. stelde voor om me in Brussel op te pikken, zodat we met z'n 3'en (hij, zijn oudere broer en ik) samen naar Spa konden rijden en intussen wat bijpraten. Zoals wel vaker was ik iets te laat op de plaats van de afspraak, maar dat leken ze niet erg te vinden. We zijn dan maar meteen met zijn oude maar nog behoorlijk werkende auto vertrokken richting Luik en verder.

De rest van de dag verliep grotendeels zoals gepland: een wandeling(etje) van 5 kilometer in de Hoge Venen, voor een stuk door bos en voor een stuk door open terrein. Daar hoorde ook een klim bij in een uitkijktoren.
De weergoden waren ons gunstig gezind, want die die dag was het mooi weer. Tijdens de wandeling was er vanaf halfweg wel een tijdelijk klagend stemmetje, maar daar hebben we niet te veel op gelet 😄; het was 4 tegen 1. 

Na de wandeling konden we wel iets verfrissends gebruiken, in mijn geval een cocktail, al ben ik vergeten welke. Voor het restaurant hoefden we enkel te verhuizen naar het terras ernaast, waar een tafel gereserveerd was in een Marokkaans/Mediterraans restaurant. Denk wel dat iedereen iets vond naar zijn of haar gading; in mijn geval een vegetarische tajineschotel. Na een goede maaltijd werd de relatief rustige maar fijne dag in Spa afgesloten. Op die twee terrassen wel gemerkt dat ik niet de enige ben die boertig uit de hoek kan komen; is blijkbaar iets dat ons in het bloed zit 😁 (mogelijk te verklaren doordat ze nerveus was?)
Op de terugweg werd niet zo veel meer gebromd en zette m'n taxi me af aan metrostation Koning Boudewijn, vanwaar het traject terug naar Molenbeek met de metro verrassend vlot verliep. Henriette en Leah leken blij te zijn me terug te zien iets voor middernacht; ze hadden honger.

Dank aan de initiatiefnemers; als ik het goed begrepen heb, is het de bedoeling dit vaker te doen en waarom ook niet.