Flamenco

Vrijdag nog eens een avondje uit gehad, met deels de nadruk op "-je".
Enkele weken geleden via Instagram een bericht gezien over een optreden in de Elsense zaal "Espace Lumen", mij volledig onbekend, vlakbij het Flageyplein gelegen. Maar het volstond om m'n nieuwsgierigheid te wekken (wat niet zo moeilijk is) en ik had ook wel eens zin om nog eens naar een dergelijk optreden te gaan.
Ook weer iets wat ik deels aan KP te danken heb.
In Espace Lumen worden blijkbaar wel vaker optredens georganiseerd, waaronder flamenco-evenementen (mogelijk door hetzelfde gezelschap).

Op vrijdagavond na 18 uur vertrokken en net te laat ter plekke geraakt, mede door het drukke verkeer, waardoor de tram op sommige stukken amper vooruit kwam. Dat ik misschien ook net iets te laat vertrokken ben, is lasterpraat.
Op een vrijdagavond rond 19u in de buurt van de Baljuw- en Lesbroussartstraat passeren doet je wel beseffen dat het daar een levendige buurt is met veel horeca, dingen die je toch enigszins ontgaan vanuit Molenbeek. Enfin, maakt niet uit; kans is klein dat ik vanuit Molenbeek naar die buurt afzak om iets te gaan eten of drinken. Sint-Gillis en z'n voorplein, tot daaraan toe misschien (zie vorige week), maar gekker hoeft het niet te worden wat mij betreft.

Iets na 19u kwam ik daar aan, net na het aanvangsuur, maar dat had als voordeel dat ik niet hoefde te wachten tot ik naar m'n plaats werd geleid en bovendien was de show nog niet begonnen.
De artiesten kwamen het podium op doorheen de centrale gang die het publiek op het parterre in twee splitste en begonnen eraan.
Voor en rechts van me zaten ook een paar dames met waaiers; het was binnen dan ook redelijk warm. Geen idee of dat nu eigenlijk een attribuut is dat enkel voor dames bestemd is.

Enfin, het optreden was wel kort (amper een uur of zo), maar aangezien er maar 4 mensen aan het werk leken (een gitarist, een zangeres en twee dansers), was dat mogelijk niet zo verbazend. Het is immers een intensief en fysiek gebeuren flamenco dansen.
Het lijkt soms ook wel een verleidingsdans al was er die avond geen fysiek contact tussen beide dansers. De vrouw had een grote sjaal bij ; deze leek soms wel te dienen als ersatz of verlengstuk van haar rok die ze dan op die manier wel kon uittrekken en rondzwaaien.

Echt blij dat ik nog eens zo'n show kon bijwonen.
Geen flauw idee of dit kwalitatief een hoogstaande voorstelling was, maar het deed me toch deugd erbij te zijn geweest.
De vorige keren dateren al van heel wat jaren terug: eentje waaraan KP zelf meedeed en een andere in het hart van de flamencostreek, Sevilla, in een flamencobar of -kelder of hoe het ook moge heten in het Nederlands, een tablao dus.
Vanuit de zaal bleven de meeste blijken van waardering wel beperkt tot applaus. Soms riep er eens iemand een kreet van waardering, iets wat bij dergelijke shows eerder gebruikelijk is, maar misschien waren de meest toeschouwers Belgen die wat minder met de Andalusische gebruiken vertrouwd zijn?

De terugkeer verliep ook weer moeizaam wegens gestopt tramverkeer (ongeval?) en tijdelijk gewijzigde buslijnen...; maar het was goed weer dus een (groot) stuk te voet afleggen vormde geen onoverkomelijk probleem.