Momimol; proberen om te gaan met verlies en er weer bovenop te komen (boekenwijsheden noch advies)

Vooral gekend als rock- en grunge-icoon, een die ik al wel jarenlang van naam kende maar waarvan ik tot voor relatief recent nog nooit iets gekocht had. Tot in februari 2015, toen ik in de Brusselse Media Markt op een van zijn cd's stootte die tegen verlaagde prijs werden verkocht : het ingetogen "Imitations", waarin hij op sobere wijze 12 nummers covert. De eenvoud van de opzet wordt ook weerspiegeld in de cd-hoes ; zonder franjes. Deze viel al bij de eerste beluistering in de smaak en het is een van de schijven die ik de voorbije jaren toch meermaals heb opgelegd. Je moet er uiteraard wel voor in de stemming zijn en het contrasteert wellicht relatief sterk met sommige van zijn andere (solo)albums.  Zijn raspende stem enerzijds en de gevoelige teksten anderzijds zorgen samen met de frasering voor een mooi en wat mij betreft ontroerend contrast. Dit contrast wordt nog versterkt door zijn levenswandel (het citaat van Lou Reed "my week beats your year" ging wellic...

Eerst met de Zinnekeparade die op zaterdag 14 mei door het centrum trok en exact een week later met de Belgian Pride ; twee evenementen met enthousiaste deelnemers én (soms bedeesde of verbouwereerde) toeschouwers. Aangezien ik toch niet zo heel veel te doen had, besloot ik maar eens naar beide te gaan kijken. De Zinnekeparade hadden we 4 jaar geleden ook al eens bezocht en dat smaakte blijkbaar naar meer, zeker als het weer ook blijkt mee te zitten. Ik had bijna op dezelfde plek postgevat als toen, alleen wat dichter naar de Beurs toe (de Irish Pub aldaar). Waar ik stond te kijken had ik een mooi zicht op al het fraais dat langstrok en werd eigenlijk niet al te veel gehinderd door andere kijklustigen. De formule is voor de kijker wel praktisch, gesteld dat je op tijd daar bent : elke groep start op een verschillende plek en legt eenzelfde parcours af, zodat je als toeschouwer en gesteld dat je 2 uur op dezelfde plek blijft staan alle deelnemers ziet voorbij komen. Enkele tientallen gr...

Kan hier een nieuw rubriekje worden :) De eerste weken dat ik in Molenbeek woonde, kreeg ik het in m'n hoofd om verschillende keren tortilla te maken. Ben niet helemaal zeker waarom, maar waarschijnlijk onder meer omdat ik dacht dat het relatief makkelijk was en omdat het me ook een geschikt gerecht leek om restjes te verwerken in een maaltijd. Heb al enkele pogingen achter de rug en elke keer werden ze beter, dus ik maak vorderingen. Het is nu al wel lang relatief geleden dat ik het nog eens geprobeerd heb. Heb wel veel gehad aan het volgende filmpje (ere wie ere toekomt):  Maar misschien moet ik nu toch eens proberen andere varianten klaar te maken. Hieronder in chronologische volgorde mijn voorlopige probeersels : Poging 1 Poging 2 Poging 3 Blijkbaar moet ik ook nog werken aan m'n skills qua bladschikking in dit formaat/medium...

Voor de chronologie en de volledigheid : op zondag 13 maart ben ik dus van Turnhout naar Sint-Jans-Molenbeek verhuisd, zo goed als een maand nadat ik de sleutels kreeg van m'n appartement. Aangezien ik de hele verhuis zelf georganiseerd en uitgevoerd heb, nam dit wat meer tijd in beslag, iets wat bij sommigen voor enige bezorgdheid en onrust zorgde... Er is geen uitzicht op een terugkeer (wat ook niet meteen de bedoeling was maar die optie is sinds kort nog een heel stuk onwaarschijnlijker geworden).

Bedankt Sabine en Alain om me vanmorgen op zo'n aangename manier op het werk te ontvangen, met een grote lach enerzijds en een leuke opmerking anderzijds. Kon het wel gebruiken vandaag :) en het doet je werkdag toch op een positieve wijze beginnen. Over de rest van de werkdag mag ik ook niet klagen. 

Deze week vernam ik via de TV dat David Byrne op zaterdag 14 april 70 jaar zou worden en dat Studio Brussel van plan was hem te eren. Dit ging blijkbaar niet gebeuren via hun radiozender maar ofwel via een app ofwel via DAB+. Ik had geen van beide... Voor mij kan het belang van David Byrne maar toch eerder Talking Heads amper overschat worden. Het was de groep waarmee m'n parcours naar muzikale "volwassenheid" echt werd ingezet, medio de jaren '80. Het was dankzij de concertfilm "Stop making sence" dat ik begon te begrijpen dat pop- en rockmuziek echt wel meer was dan de hitparademuziek die we we bijvoorbeeld wekelijks op de BRT Top 30 op zaterdag te horen kregen of zelfs op Studio Brussel dat toen amper een paar jaar oud was en toch nog niet echt de alternatieve jongerenzender was geworden waarin het later zou uitgroeien. Talking Heads was de eerste groep waarvan ik echt fan werd en waarvan ik LP's begon te kopen. "Stop making sence" was eenvo...

...althans, volgens LinkedIn, waar ik ooit eens een heel bescheiden profiel heb aangemaakt. Maar blijkbaar vinden zij dat m'n profiel er "geweldig uitziet en dat m'n werk en prestaties worden erkend". Proest... En zowaar, 1 persoon heeft dat onlangs bekeken ! Werkelijk de moeite waard om me dat via mail te laten weten ;-)

Zoals bijvoorbeeld houders voor scheermesjes ! Al sinds jongvolwassene scheer ik me met mesjes van een bekend merk : W*** Xtreme3, waarbij de flexibele mesjes mooi het huidoppervlak volgen en de speciale strips boven en onder er ook voor zorgen dat de mesjes vlot over de huid glijden, wat allemaal voor een aangename scheerervaring zorgt, ook 's avonds (mits wat masseerwerk van de huid eerst). Wellicht al zeker 15 jaar keek ik in de traditionele grootwarenhuizen uit naar een nieuwe houder voor m'n vervangbare scheermesjes en nooit heb ik er ergens gezien. Wel wegwerpbare houders met mesjes, dus in 1 stuk, maar dat zocht ik niet. Aangezien ik de vervangbare scheermesjes die ik gebruik zo goed vind, behielp ik me al die tijd met de houder die ik had en vervangbare mesjes waarvan ik af en toe nog een doosje vond, altijd net genoeg om er opnieuw enkele op voorraad te hebben. Tot ik hier terecht kwam en er in een lokale supermarkt tot mijn verbazing gewoon achter de kassa zag hangen....

Al een paar weken niets meer gepost over muziek, onder meer omdat ik om verschillende redenen enkele zondagochtenden op rij gewoon niet naar muziek heb geluisterd. Maar vandaag was het weer zover en viel m'n keuze op het titelloze officiële debuut van de weinig bekende en fel onderschatte Warren Zevon (hij had jaren daarvoor al eens een plaat opgenomen, maar dat werd een ramp en rekent men over het algemeen niet tot zijn discografie) uit 1976. Deze zanger-pianist leerde ik medio de jaren '80 kennen na nog maar eens een comeback-LP, Sentimental Hygiene, waarvan een of twee nummers een tijdje af en toe te horen waren op de voorganger van Radio 1 (BRT 1 Radio ??) en ben hem sindsdien toch blijven volgen, waarna hij na enkele jaren uiteindelijk een van m'n favoriete rockartiesten werd, wat haast 20 jaar na zijn overlijden nog steeds het geval is. Ook zijn stem op deze LP bekoorde me. Deze cd kocht ik blijkbaar begin september 1992 in de Brusselse Music Mania, een intussen verd...

Hier in Molenbeek is de trottinette , net zoals op vele andere plaatsen, een erg populair verplaatsingsmiddel voor -hoofdzakelijk- jongeren. Wat hier wel opvalt, is dat het gebruik ervan schijnbaar aan bitter weinig regels onderworpen is. Ze komen je langs alle kanten voorbij gezoefd, zonder rekening te houden met de rijrichting (als die er al is welteverstaan), op het voet- of fietspad, de straat enz. Bij een zeldzame gelegenheid kom je er ook in het kanaal tegen, zoals ik een paar dagen geleden merkte toen er bij blijkbaar een schoonmaakactie vanalles uit het kanaal was gevist, waaronder dus een step. Misschien was die in brand gevlogen en zag men geen andere oplossing dan die in het kanaal te kieperen, wat dan wel een vrij efficiënte, doch niet bepaald milieuvriendelijke manier is om elektrische voertuigen te blussen.  De steps met 1 of 2 gebruikers op zijn uiteraard doodgewoon, maar deze week spotte ik er voor het eerst een met 3 'steppers' op. En daarstraks voor het eerst ...

Na gisterennamiddag een korte mail gelezen te hebben die me (wellicht ongewild) veel pijn deed nog wat op halfautomatische piloot voortgewerkt en daarbij een probleem opgelost en dan via een tussenstop in een Carrefour in de City 2 naar huis gegaan. Wijn ingeschonken, snel wat gekookt en naar het nieuws en weerbericht gekeken. Om m'n verdriet daarna wat te vergeten, zette ik de 2 laatste afleveringen op van het 5de en laatste seizoen van de onvolprezen televisiereeks 'The Wire'. Ik heb deze reeks veel te laat ontdekt, maar werd er haast van bij de eerste aflevering in meegezogen, dit in tegenstelling tot de andere gezinsleden die er blijkbaar weinig aan vonden. Dat kwam niet alleen door het hoofdthema, de nooit aflatende strijd van de politie tegen de drugshandel in de Amerikaanse stad Baltimore en hoe (de strijd tegen) drugs het sociaal weefsel aantasten en naar de knoppen helpen, maar minstens zoveel door de personages, hun vaak kleurrijke taalgebruik  en het feit dat er ...

Er is op de Gentsesteenweg precies een braderij of jaarmarkt bezig ; een heel stuk is afgesloten voor het verkeer en er staan allemaal kraampjes van de winkels langs de straat. Wist het helemaal niet ; misschien moet ik de website van de gemeente Molenbeek toch wat beter in het oog houden. Ha, inderdaad blijkt het dat te zijn: http://www.culture1080cultuur.be/nl/agenda/Braderij_handerlaars_Gentsesteenweg/7717/

In maart kwam de verhuis steeds dichter en hoewel ik al redelijk wat spullen had, moest ik toch nog een en ander kopen, vooral voor in de keuken. De Vorige Huurster had me in dat verband een mooi verwoorde gouden tip gegeven : Master Depot op de Gentstesteenweg, een "ideale winkel om iets te kopen om twee kwalitatieve aankopen te overbruggen". De winkel heeft een groot aanbod aan "leuke/nuttige huishoudelijke spullen tegen een zacht prijsje".  Ik kan dit alleen maar beamen en ben er de eerste twee weken meermaals binnen gegaan om nog wat dingen te kopen die ik nodig had of dacht te hebben ;-) . En afgaand op de zakken van die winkel die je hier in het straatbeeld ziet, zijn we lang niet de enigen die er zo over denken. Dank voor de tip, VVO ! :-)

om in niet mis te verstane bewoordingen op Instagram het hof te worden gemaakt door (zogezegd) een aanhoudende "vrouw", die er bij wijze van "doorslaggevend" argument op de koop toe zelfs een close up van een kaalgeschoren (maar gelukkig niet opengesperde) vagina tegenaan gooide dat ongevraagd, op een nuchtere maag, into your face is toch wel iets te veel van het goede... Zo'n direct "verleidingsspel" is me nog nooit overkomen, helaas ook niet in het echt, in welk geval ik het misschien wél zou hebben meegespeeld. Nu is ze voor straf geblokkeerd, nah, dat zal "haar" leren.