Onnozele hals?

Soms denk ik dat dit gewoon aan me te zien is of bijna op m'n hoofd aangegeven staat, waardoor mensen allerhande me aanklampen voor geld, sigaretten, hulp...
De voorbije 3 dagen opnieuw enkele keren gebeurd. 

Vrijdag, na het middageten waarvoor we met 3 naar een vlakbij het werk gelegen en gloednieuw restaurantje waren gegaan, werd ik aan een oversteekplaats plots aangesproken door een mij compleet onbekende jongedame van Afrikaanse afkomst. Ze vroeg me wat verlegen waar het Noordstation was en hoe ze daar vanaf het Yzerplein moest raken.
In vogelvlucht liggen beide niet zover van elkaar, maar haar gewoon de richting aanwijzen waarin ze moest gaan, leek me wat riskant dus besloot ik maar gewoon met haar naar het Rogierplein te gaan, op zowat 4 à 500 meter afstand van het Yzerplein. Van daar is het Noordstation makkelijk te zien.
Heb tegen de twee collega's maar gezegd dat ze maar moesten terugkeren. 

Dus wij 2 op weg en vermoedelijk is ze er wel geraakt na m'n aanwijzingen. De beide (vrouwelijke) collega's die me vergezelden, vroegen zich blijkbaar af wat we allemaal hebben uitgespookt. Niets dus.

Bedelaars kom je hier om de haverklap tegen en vandaag was niet anders.
Een andere ontmoeting deed zich voor nadat ik een lokale Proxy Delhaize uit gekomen was en alweer halfweg was naar m'n woonst. Op een hoek stond ineens een oudere heer met wandelstok voor m'n neus die me iets vroeg. Aanvankelijk dacht ik dat ook hij me geld of sigaretten wilde vragen, maar dat bleek uiteindelijk niet het geval. Hij wilde naar dezelfde superette gaan waar ik net was buitengekomen, zo'n 2 à 300 verderop.
Hij had een schouder nodig om zich te lanceren en hem op weg te helpen.
Ik had begrepen dat hij voor het hele traject ondersteuning vroeg en keek er eerlijk gezegd wel tegenop maar mezelf wat verwensend vergezelde ik hem maar. 

Het werd nog beter toen we ons in gang zetten; de man zette stappen van zowat 5 centimeter, letterlijk schuifelen dus. Dat zou lang duren...
Dan volgende probleem: de man wilde per se de straat oversteken, terwijl de winkel langs de kant van straat lag waar wij stonden te "taffelen". Dus dat zou 2x oversteken worden tegen 0,2 km/u; gelukkig was het geen heel drukke straat maar er kwam net wel een wagen aangereden.
Aan de overkant stonden auto's geparkeerd en dat was zijn volgende eis: hij wilde per se niet op het voetpad maar langs de auto's naar ginder sukkelen, waarbij we met twee uiteraard extra breed waren. Ik zag dat allemaal niet zitten en liet dat ook hoorbaar blijken. Maar hij drong aan, ook al stond die auto nog steeds te woochten.

Maar toen bleek dat hij "gewoon" tot aan de auto wilde wandelen om met een hand op de auto te steunen en de handgreep vast te nemen. Daarna mocht ik blijkbaar beschikken, wat ik met plezier deed. Wenste hem nog een goede tocht verder en ging weer op m'n weg.