Het is de schuld van SAS..., en TAP, en...

met regelmatige tussenpozen krijg ik namelijk e-mails van hen en dat was tijdens de voorbije eindejaarsperiode niet anders; meestal worden ze genegeerd. Ergens in januari liet SAS me dan weten dat het de allerlaatste kans was op promoties; toen ben ik toch maar overstag gegaan en ging eens kijken welke bestemming in hun aanbod me aansprak. Daar waren er een paar maar bijna telkens gingen vluchten daar naartoe gepaard met overstappen in Kopenhagen en daar had ik helemaal geen zin in.
Toen ging er echter een lichtje branden: er is ook nog Finnair. Waar zouden zij zoal op vliegen? Bleken dat onder meer Helsiniki (uiteraard) en het er vlakbij gelegen Talinn te zijn.
Dus waarom daar eens niet naartoe gaan, of toch uiteindelijk maar Bordeaux kiezen, een bestemming die ik al jaren voor me uit blijf schuiven en waar de kansen op milder weer (veel) groter zouden zijn?
Uiteindelijk toch maar gekozen voor Helsinki. Het mocht dan wel nog volop winter zijn, dat seizoen moet op die plek ongetwijfeld zijn charmes hebben en bovendien achtte ik de kans relatief groot dat de zon er, ondanks het winterweer, toch effectief zou schijnen, weze het dan mogelijk bij -10° C. En de kans op wat sneeuw schatte ik ook relatief hoog in.
Liever in volle winter naar Helsinki dan nog eens tijdens het tussenseizoen naar een noordelijke stad trekken zoals we in 2016 deden, met een citytrip naar Stockholm begin april.

De lengte van de reis werd voor een groot stuk bepaald door de prijzen van de vluchten en daardoor zou ik maar 2 volle dagen ter plaatse kunnen zijn en bovendien zou de terugvlucht om 7u40 's ochtends zijn, zodat het bijzonder vroeg opstaan zou worden en ik die dag niets meer van de stad zou kunnen meepikken. Langer of op andere dagen zou heel wat meer gekost hebben. Beetje zonde wel; 3 of 4 dagen lijken me veel geschikter om een stad te leren kennen.

Daarmee kon de voorbereiding beginnen: reisgids aanschaffen, beginnen nadenken over wat ik wilde meenemen enz. Toen kwam het besef dat voor een verblijf van maar enkele dagen een koffer in standaardformaat toch wel groot was. Anderzijds wilde ik geen gewone reistas meenemen, want die zou wellicht in het ruim moeten en dan bestond de kans dat die daar stuk zou gaan.
Een trolley voor in de cabine zou ook niet gaan, want te klein; het is winter en dus moeten er winterkleren worden meegenomen en daarenboven was het mijn bedoeling mijn trekkersbottines mee te nemen, aangezien er waarschijnlijk veel gewandeld zou moeten worden in (voor schoeisel) uitdagende omstandigheden. Verschillende winkels bezocht maar ik vond niet meteen iets dat me aanstond: de Inno verkoopt enkel dure merken en de winkels in de Gentsesteenweg verkopen dan weer verdacht goedkope koffers, die bovendien zo goed als allemaal hetzelfde geprijsd waren. Toch verdacht.
Maar bij het buitenlopen na m'n 2de of 3de bezoek aan de Inno zag ik ernaast een winkel die outlet hand- en reistassen en koffers verkocht. De prijs van die waren lag tussen beide andere types winkels in dus kocht ik daar maar iets. Die koffer heeft zijn nut bewezen en zal waarschijnlijk nog wel vaker van pas komen.

De keuze voor het hotel was relatief snel na de boeking van de vluchten gemaakt. Het tweede of derde hotel dat m'n aandacht trok had dezelfde naam als onze oudste zoon, dus probeerde ik daar maar eerst een kamer te boeken. Dat lukte en bovendien was de prijs erg democratisch: 282 euro voor 3 nachten en 2 ontbijten.
Daarnaast kocht ik nog een toeristenpasje waarmee je het openbaar vervoer op kunt en allerlei plekken kan bezoeken zonder telkens opnieuw een ticket te moeten kopen. Erg praktisch zoiets; had dat voor Turijn ook al gekocht en ben groot voorstander.

Restte nog een rudimentaire planning te maken van te bezichtigen plekken, een lijst opstellen van wat mee moest en het inpakken, de dag voor vertrek. 
Voor Leah en Henriette had ik opvang geregeld; het zou opnieuw de jongedame worden die al enkele dagen was geweest toen ik in oktober naar Turijn was gegaan. Ze kennen elkaar al, ze bleek beschikbaar en ik vertrouwde haar. 

En zo had ik ten minste een maand lang iets om naar uit te kijken, wat goed van pas kwam.