Helsinki - aankomst

De heenvlucht was nog op een redelijk uur in de voormiddag, zodat haast niet nodig was. Gewoon hopen dat de verschillende transportwijzen om in de nationale luchthaven te raken wat betrouwbaar zouden blijken (te voet, metro, trein). En dat bleek het geval. 

Na de gebruikelijke controles e.d. kon ik naar de poort gaan waar het vliegtuig stond te wachten. Dat was aanvankelijk nog niet aangekondigd, maar ik zette me maar daar waar er een toestel van Finnair stond en dat bleek een goede "gok".
Tijdens het boarden stelde de stewardess me spontaan voor om niet op de laatste rij te gaan zitten, waar ik een plaats had gereserveerd maar zonder te weten dat er daar geen raampje was, maar op de voorlaatste, waar sowieso niemand anders zou komen. Sympathiek en mooie dienstverlening. Ik schat dat het vliegtuig hoogstens halfvol zat, dus er was wel ruimte zat om te schuiven, wat sommige andere passagiers dan ook deden eens we goed en wel opgestegen waren.

Een probleemloze vlucht van 2,5 uur later, inclusief vrij lekkere maaltijd die ik vooraf had aangevraagd, landden we op de luchthaven van Helsinki. Daar moest er een trein richting het centrum worden genomen, iets wat heel vlot ging, zowel het ticketje kopen als de rit zelf. Mooi en geruststellend allemaal. Ik probeerde in de mate van het mogelijke toch al te genieten, al was het maar door gewoon uit het raam naar het besneeuwde landschap te kijken. Meer dan eens waren er eenzame wandelaars te zien die op hun dooie gemakje leek het wel naar ergens onderweg waren.

Het hotel ligt op enkele honderden meters van het station dus daar kwam ik ook relatief snel aan (rond 16u of zoiets). Inchecken, bagage uitladen en heel even bekomen nam natuurlijk een beetje tijd in beslag. Om 19 uur had ik een plaats gereserveerd in een restaurant dus ik had nog wat speling, wat ik dan maar gebruikte om al een eerste verkennende wandeling in het centrum te maken en ook om m'n toeristenkaart voor musea en openbaar vervoer te gaan afhalen in het lokaal bekendste winkelcomplex: Stockmann. Daar op de 8ste verdieping is een kantoortje waar mensen tickets allerhande (voor concerten bijvoorbeeld) kunnen afhalen, maar dus ook dat pasje. Zo hoefde ik me daar de dag erop al niet meer om te bekommeren (wachtend tot het openingsuur) en kon ik me meteen naar de haven begeven.

En zo kon ik rustig naar het restaurant in kwestie gaan: Kolme Kruunua, dat in m'n reisgids vermeld stond met de toevoeging dat ze daar wellicht de beste gehaktballetjes hadden van Helsinki. Ik ga ze niet tegenspreken, want heb geen referentiemateriaal. Ze waren in alle geval lekker. Eerst nog een zalmsoep als voorgerecht gegeten en als nagerecht iets wat op een wentelteefje leek.
Het zat er behoorlijk vol en er heerste een "gezellige" drukte. De bediening was correct en vriendelijk en alles bij elkaar beviel het me daar zo dat ik bij m'n vertrek maar meteen een tafel reserveerde voor 2 avonden later. Er stonden op het menu immers nog andere Finse specialiteiten waar ik benieuwd naar was.
Die avond kwam er nog een andere dame alleen eten en het personeel posteerde haar vlak naast mijn tafeltje; een buitenlandse, want ze sprak Engels tegen het personeel. Maar uiteraard heb we geen woord met elkaar gewisseld (zij leek ook nog werk bij te hebben en ik had ook een boek om wat te lezen).

Na het eten besloot ik nog maar wat verder rond te wandelen, want het was nog maar rond 21 uur. Het vroor wel stevig, maar eigenlijk had ik daar helemaal geen last van; was goed genoeg aangekleed. Ondanks de koude was het gewoon aangenaam om nog wat door de onbekende straten te dolen; het was er erg rustig en maar eerder sporadisch waren er andere voetgangers. De voetpaden waren ook relatief goed sneeuwvrij gemaakt.
Na een klein uur of zo toch maar terug naar m'n hotel gegaan; tevreden over het verloop van de eerste dag.