Nieuwe ervaring/uitdaging

Sinds enkele maanden ben ik opnieuw wat beginnen zwemmen met een ritme van 1 zwembeurt elke 2 weken. Daarvoor ging ik telkens naar het zwembad van Sint-Joost, dat qua architectuur en sfeer  op zaterdagochtend aan m'n behoeften voldoet (relax, relatief weinig volk).
Echter, tijdens de zomermaanden is het verschillende weken gesloten tijdens het weekend dus dan zou een alternatief wel handig zijn.

Dat was snel gevonden in het Louis Namèche-zwembad van Molenbeek. Normaal was ik er dan vorig weeekend voor het eerst naartoe gegaan, maar wegens mijn been dat op donderdagavond plots pijn is beginnen doen, wachtte ik toch liever een weekje af om te zien hoe de situatie zou evolueren.
Nu, wat dat betreft evolueerde er maar weinig; de pijn bleef en stappen verloopt nog steeds net iets lastiger. Maar bon, het verergerde niet dus wellicht zou wat zwemmen geen kwaad kunnen.

Dus gisteren naar het zwembad van Molenbeek getrokken. Zoals zo vaak zag ik net een tram voor m'n neus wegrijden (82, die vlakbij het zwembad een halte heeft); had eventueel kunnen lopen, maar gezien de kwetsuur liet ik hem maar gewoon gaan. 16 minuten wachten op de volgende; gelukkig had ik een krant bij en was het aangenaam weer, wat het wachten haast tot een fijn tijdverdrijf maakte.

Eens de tram uitgestapt was het zwembad redelijk snel gevonden; het ligt gewoon naast het voetbalstadion waar ik in de herfst van 2022 al eens geweest was voor een wedstrijd toen RWDM nog in 2de klasse speelde.
Het zwembad heeft wel veel minder uitstraling dan dat van Sint-Joost; het is zo'n typisch jaren '70 bouwsel dat vermoedelijk (goed) doet waarvoor het bedoeld is, maar toch eerder koud laat qua architectuur of binneninrichting. Mogelijk zou hier wel een griezelfilm of zo gedraaid kunnen worden. Er moet momenteel ook iets mee schelen, want blijkbaar is het zwembad enkel toegankelijk met een lift (naar de 1ste verdieping).

Enfin, betalen, omkleden en m'n spullen wegstoppen in een locker en op weg naar het bad.
En in dat bad ligt een ander fundamenteel verschil met dat van SInt-Joost en dat ook voor wat drempelvrees zorgde: het is namelijk een olympisch bad, dus 50 meter lang. En in zo'n bad had ik nog nooit baantjes gezwommen. Daarnaast is het ook veel breder, dus wat meer ruimte in de banen voor de zwemmers die elkaar in dezelfde baan moeten kruisen.
Wat dit zwembad wel voor heeft op dat van Sint-Joost is de lichtinval (althans als de zon schijnt); dan krijg je onder water wel een mooi effect door de stralen die erin doorschijnen.

Net zoals in het straatbeeld in Molenbeek was er in het zwembad op een zaterdagochtend relatief weinig volk aanwezig dus dat had ik toch al goed bekeken en kwam goed uit. Het op m'n gemak een tijdlang kunnen zwemmen: 20 lengtes schoolslag en 6 crawl. Net geen 1500 meter en ik kwam ongetwijfeld ook niet in de buurt van Katy Ledeckys tijd die ze eerder deze week op deze afstand zwom. Maakt niet uit.
En het been zorgde ook niet voor veel last tijdens het zwemmen. Misschien moet ik maar overwegen om al zwemmend in het kanaal richting m'n werk te gaan i.p.v. te voet? 

PS: 13 later = 7 + 20 = 27 (wat nog altijd geen 30 is of 1500m...)
Als verzachtende omstandigheid was er wel het feit dat ik om 18u50 het water verliet, amper 10 minuten voordat alle zwemmers het bad moesten verlaten. Maar 1 of 2 extra lengtes zou wel mogelijk zijn geweest; ik was nog niet helemaal uitgeput. Was er gewoon van overtuigd dat ik bij m'n vorig bezoek "maar" 16 lengtes schoolslag had gezwommen ipv 20 en was dus tevreden met de "extra" afgelegde afstand. Bleek dus uiteindelijk maar 50 meter te zijn geweest...