Maxxxine - Ti West (2024)

Zoals vorige week min of meer aangekondigd ging ik dit weekend naar "Maxxxine" kijken, een andere Amerikaanse griezel/horrorfilm die momenteel getoond wordt.
Plaats van gebeuren was opnieuw Cinéma Aventure in de Centrumgalerij/Galérie du Centre, met al die nagelateliers. 
Gisteren koos ik voor de eerste voorstelling van de film, om 15u waardoor ik er al in de namiddag aankwam. Verschil t.o.v. vorige week was dat alle nagelateliers nog open waren en alle veel werk leken te hebben. Daarnaast zaten er bij vele ook gewoon veel mannen/jongens buiten te wachten; toch wel een vreemd zicht als je dat niet gewoon bent. Er zijn realiteiten in het Brussels waarvan ik echt geen flauw benul heb...

Maar de film dus.
Zeker ook geen meesterwerk maar van beide verkies ik toch deze, vooral omdat er hier ook wat humor in verwerkt zit. Heel wat knipogen alweer naar gelijkaardige films uit de jaren '60-'70-'80. Het scenario rammelt wat minder dan in "Longlegs" maar tegelijk blijft het hoofdpersonage wat vlakker, al heeft ze blijkbaar toch ook een wat duister verleden. Dit verleden (en tegelijk heden) is overigens nog duisterder dan ze zelf bevroedt.
Hier wordt dus wat minder tijd besteed aan het het traject dat het hoofdpersonage heeft afgelegd tot aan het begin van de film en evenmin aan de problemen waar ze mee kampt.

Maxine Minx is een starlet die na een tijd in de porno-industrie wil doorbreken in de 'serieuze' filmindustrie en solliciteert voor een hoofdrol in een griezelfilm (meta! ;-) ). Intussen blijkt er in LA een seriemoordenaar rond te lopen en verschillende mensen uit haar directe omgeving worden ook op gruwelijke wijze gedood. Maar Maxxxine weigert lang met het FBI samen te werken, onder meer omdat ze zich wil concentreren op haar toekomstige hoofdrol. Dat laatste lukt echter niet zo goed, want haar verleden achtervolgt haar, soms letterlijk.

Er worden in de film dus verschillende mensen vermoord en dit af en toe op nogal plastische wijze. Dat Maxine zich op dat vlak ook niet altijd onbetuigd laat, wordt al vrij vroeg in de film getoond. Soms is het dus lichtjes huiveren maar gelukkig kan er af en toe ook gelachen of gegniffeld worden (ik heb een paar keer hoorbaar gelachen, kan mogelijk met nervositeit te maken hebben gehad maar dat zal dan toch niet de enige reden geweest zijn; de film heeft gewoon enkele grappige momenten en soms vallen die (vermoedelijk opzettelijk) samen met het vloeien van bloed...).

Ik kan de film alvast aanraden voor wie nostalgisch is naar de jaren '80. Verschillende nummers uit de soundtrack dateren uit die periode en ze zorgen voor een relatief geslaagde sfeerzetting en er zijn nog tal van andere verwijzingen. Daarnaast speelt een jaren 80-icoon als Kevin Bacon ook een bijrol in de film. 
Geen hoogvlieger, maar zeker ook geen verkeerde film. Blijkbaar zijn er ook heel wat mensen die het om een mij onbekende reden moeilijk hebben met Mia Goth, die Maxine speelt (fysiek niet mijn stijl maar dat doet eigenlijk niet ter zake). Over haar acteertalent kan ik niet zoveel kwijt; ze lijkt er wel te hebben maar nu ook niet in overvloed, al werd dit mogelijk in deze film ook niet van haar verwacht.