Alien Romulus - Fede Alvarez (2024)

Nadat ik een of twee dagen eerder een relatief lovende recensie had gelezen over de recentste film uit de Alien-franchise, vrijdagavond beslist om die eens te gaan bekijken (alweer in Aventure). De voorstelling begon om 21u30 dus een uur waarop de nagelateliers al een tijdje gesloten waren.
Voor dergelijke "late" voorstellingen is het wel een voordeel dat je op een 15-tal minuten te voet woont van de bioscoop; weinig of geen praktische zorgen over hoe er of weer weg te raken. Dat helpt bij het nemen van half geïmproviseerde beslissingen.

De Uruguayaanse regisseur schijnt een grote fan te zijn van de reeks en brengt er een soort van eerbetoon aan, met de zegen van Ridley Scott. Chronologisch zou de film zich situeren tussen de allereerste en de tweede Alien-film, maar buiten de alien zijn er weinig elementen die terugkomen, met 1 opmerkelijke uitzondering (een personage uit de 1ste die hier weer z'n opwachting maakt, gespeeld door een acteur die in het echte leven blijkbaar al een tijd overleden is, dus vermoedelijk werd hier een beroep gedaan op AI).

Om de jeugd mee te krijgen zijn zowat alle acteurs  jonge twintigers lijkt het wel.
Enkele arbeiders die min of meer gevangen zitten en weinig uitzicht hebben op een beter leven, besluiten met behulp van een ruimteschip dat tot hunner beschikking staat een ander, veel groter en ogenschijnlijk verlaten ruimtestation te kapen om daarmee naar een ander zonnestelsel of planeet te vluchten en hun lot te verbeteren. Uiteraard is dat station niet helemaal verlaten en was daar ook een goede reden voor, maar dat wisten ze niet.
Dat is zowat de premisse van de film, die best aangenaam is, al duurt het nog relatief lang voordat de hel losbarst (op zich niet slecht, alleen ben je er niet meer aan gewoon) en vanaf dan gaat het wel heel snel, zodat de meesten al vlug het slachtoffer worden van de xenomorf(en).

Voor zover ik het me kan herinneren, was het de eerste keer dat ik een Alien-film in de bioscoop zag en dat is me wel bevallen. Het was in de grote zaal te doen van de bioscoop (wat relatief is voor wie echte filmcomplexen gewoon is), maar die was zeker niet helemaal gevuld. Wie er was, kwam wel voor de film.
En daarmee dus de 3de griezelfilm/thriller deze zomer gezien, alle drie in dezelfde bioscoop bovendien. Misschien opnieuw stilletjesaan tijd voor een ander genre ?

Na de film, ging ik nog een kijkje nemen op de Grote Markt waar het bloementapijt voor een aantal dagen te bewonderen viel. In de namiddag was ik al tot daar geweest om een collega te vergezellen die het wel eens wilde zien. Zij wist me te vertellen dat er 's avonds een licht- en geluidsspektakel is rondom het tapijt dus na de voorstelling ging ik eens kijken. Maar het was al voorbij; ik dacht dat er continu een soort van show was maar blijkbaar is het maar 1 of 2-maal elke avond. Niet getreurd; ben toch tevreden terug naar Molenbeek gestapt, zo rond middernacht.

Om het hoofdstuk thrillers af te sluiten: nog eens naar het vrijdag uitgezonden "Silence of the Lambs" gekeken; een film die "Longlegs" en "Maxxxine" duidelijk heeft beïnvloed. Zitten toch enkele ijzersterke scènes in (voor mij vooral de eerste "ontmoeting" tussen dat Clarice Starling en Hannibel Lecter en de ontsnapping van deze laatste) en de film blijft ook na de zoveelste kijkbeurt boeien. Mogelijk werd daarmee definitief dit filmhoofdstuk afgesloten.