La Familia de la Vega

Maandag 25 maart was een uitermate vermoeiende dag geweest, waarna ik bij thuiskomst al languit in de zetel lag te suffen toen plots de telefoon afging. WD, het tijdelijke hoofd van onze communicatiedienst die me vroeg of ik diezelfde avond nog een mail zou kunnen sturen naar alle personeelsleden i.v.m. een quiz die de politiezone Zuid in samenwerking met onder meer Safe.brussels organiseerde, een dikke 10 dagen later. Bedoeling was een warme oproep te doen aan het voltallig personeel om zich in groten getale in te schrijven voor het evenement in kwestie. Dat gebeurde het liefst nog dezelfde avond omdat er nog maar relatief weinig tijd over was (laattijdige verwittiging?).

Probleem: vanuit m'n eigen mail kon ik niet iedereen aanschrijven, daarvoor moest ik een ander adres gebruiken maar daar kon ik dan weer vanop afstand niet in, dus zat er niets anders op dan weer naar kantoor te gaan en van daaruit de mail te versturen. Zo gezegd, zo gedaan en zowat en uur later was ik weer terug.

De respons bleek overweldigend: welgeteld 3 ploegen bleken zich uiteindelijk te hebben ingeschreven, waarvan er eentje wegens omstandigheden de avond zelf forfait gaf...
En in eentje van de 2 resterende zat ook ikzelf. Het ploegje van een andere dienst had maar 4 mensen bereid gevonden om mee te doen, dus konden er nog 2 bij (ploegen van 4 tot 6 personen). Dat kwam wat onverwacht uit de lucht vallen, maar ik stemde met plezier toe aangezien een timide poging van mezelf om met enkele anderen een teampje te vormen al heel snel spaak liep.

Dus op vrijdag 5 april begaf ons ploegje - 5 in totaal - zich dan naar de plaats waar de quiz plaatsvond. De naam ervan was een of ander binnenpretje van de anderen: La Familia de la Vega. We zaten aan tafel 30 van de in totaal toch wel ongeveer 40 tafels. Dat men de quiz in het Anderlechtse en zelfs Brussels ernstig nam, viel af te leiden uit het feit dat de korpschef van politiezone Brussel Zuid meedeed en dat de burgemeester van Anderlecht en de Hoge functionaris (tegelijk baas van Safe.brussels dus ergens was ze het zichzelf misschien ook verplicht) even acte de présence gaven voor de start.

Het werd een fijne avond, ook al liep de timing toch wel redelijk in het honderd; het was de eerste keer dat ze zo'n grootschalig evenement organiseerden.
Aan het eind ervan hadden we uiteindelijk geen flauw idee op welke plaats we geëindigd zijn. Al bij de tussenstand liet men enkel de eerste 5 ploegen zien en bij de eindstand was het niet anders. Wel jammer; al ben ik er wel zeker van dat we voor de andere ploeg van het werk eindigden. Dat waren we onszelf toch verplicht; achter die jonkies die enkel met Tiktok en selfies bezig zijn zou een regelrechte schande zijn. Alleen is er dus niemand van ons die dat kan staven.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar