Offscreen 2024: Scandinavian sin night

Zaterdag in de vooravond ontving ik een bericht van BR of ik geen zin had om af te komen naar cinema Nova voor enkele voorstellingen in het kader van Offscreen.
Gezien die dag al erg gevuld geweest was, onder meer met bezoeken in het kader van BANAD en daarna nog wat rondhangen in Ukkel, had ik er aanvankelijk niet zoveel zin in en al zeker niet in de voorstelling van 19 uur. Zeker niet omdat ik eerst nog iets moest eten.

Maar de Scandinavian sin night, dat kon misschien nog wel iets leuk worden?
Bij Nova geprogrammeerde films kun je vaak verschillende kanten uit: ze kunnen leuke verrassingen zijn, maar ze kunnen net zo goed erg tegenvallen. Wat wel steevast het geval is: ze slagen erin om de interesse op te wekken met hun beknopte beschrijvingen...

Bij aankomst stond BR aan de ingang te keuvelen met een niet meer piepjonge dame en ik heb me dan maar meteen bij hen gevoegd. BR had de eerste film van de avond al achter de rug, zij kwam ook van de bioscoop maar om Dune 2 te gaan bekijken; niet bepaald iets wat de eerstkomende jaren in Nova te zien zal zijn, al is het idee ook niet helemaal van de pot gerukt.

Ditmaal was deze duidelijk: Deens en Zweeds erotisch filmmateriaal op het programma. Beide landen waren ook wat dat betreft voorlopers. En blijkbaar vinden sommigen dat ook interessant genoeg om er (universitaire?) studies aan te wijden, want het hele programma werd ingeleid door enkele kenners (of liefhebbers?).
Uiteindelijk bleek het getoonde materiaal toch redelijk teleurstellend, eerder haast slaapverwekkend bij momenten. Het was ook maar sporadisch (ongewild) grappig. Er waren 3 delen: eerst een kort inleidend filmpje, dan een van anderhalf uur en na een pauze tijdens dewelke men naar peepshows in de bar kon gaan kijken (niet gedaan) dan nog enkele kortfilms telkens ter illustratie van de evolutie die het genre in Scandinavië had ondergaan voor en na het opheffen van censuurregels inzake porno (in de jaren '60).
Enkele memorabele fragmenten: de expliciete lesbische vrijscène waar als het ware de hele uitgebreide familie geboeid en geamuseerd naar zat te kijken, inclusief oma's en opa's.
De uitleg met context vond ik dan boeiender dan veel van de beelden; zo bijvoorbeeld de uitgebreide toelichting over Ole Ege, een Deens pornograaf en ook de stichter van het intussen blijkbaar weer ter ziele gegane Kopenhaagse erotiekmuseum. Grofweg halverwege het 3de deel, iets na 1u 's nachts intussen, hield ik het maar voor bekeken. De dag erna had ik immers ook al iets te doen (in de namiddag). In Brussel centrum liep er toen nog redelijk wat volk rond en ook de cafés waar ik langs kwam, leken nog goed gevuld.

Ditmaal dus geen echt memorabele filmavond noch iemand om die nacht in dezelfde sfeer verder te zetten...
Niettemin, wel blij dat ik enkele maanden eerder zelf ook een steentje heb bijgedragen om de bestaanszekerheid van deze bioscoop/dit (burger)initiatief verder te verzekeren. Wie zin zou hebben om nog mee te doen en dit instituut mee te steunen: hier is het te doen. 

Offscreen duurt nog wel een tijdje en de kans bestaat dat ik nog wel een of andere film ga bekijken.