Offscreen 2024: (poging tot) The Primevals - Hundreds of beavers

Zoals u mogelijk al las bezocht ik zondag onder meer een herenhuis, maar er stond nog (veel) meer op het programma, beginnend met een bezoek op de middag aan een Thais restaurant aan de Beurs. Daar vervoegde BR me, want ik had hem daar uitgenodigd en erna zouden we dan naar Cinema Nova gaan voor de matineevoorstelling zoals dat daar blijkbaar heet, ook al begon die ruim na de middag.

Volgens het programma zou de film om 14u30 beginnen dus ergens tussen 12u30 en 13u afspreken om iets te gaan eten, zou moeten lukken. De film zou 90 minuten duren en dus had het me wel moeten lukken om tegen 16u30 bij het Riez-herenhuis te raken, eventueel de 5 of 10 laatste minuten van de film missend.

De film?
Wel, voor Offscreen had men een film gepland waarvan de totstandkoming wel heel veel tijd in beslag genomen had, namelijk ruim 50 jaar... : The Primevals. Van eind jaren '60 tot begin jaren '20 van dit millennium. Dat kan toch al tellen. De drijvende kracht erachter was blijkbaar David Allen, die van special effects en dan vooral stop motion zijn handelsmerk gemaakt had (zie ook films van Ray Harryhausen). De man stierf echter in 1999, waardoor het project nog meer vertraging opliep en het was bijna door liefdadigheid dat de film alsnog voltooid werd, ergens na 2020.

Nu, m'n zorgvuldig berekende planning viel zoals een beetje gevreesd meteen in het water, want stiptheid is niet de sterkste kant van Nova zoals ik intussen eerder al gemerkt had en dat was zondag opnieuw het geval. Het heeft een zekere charme, maar als je je aan een strak schema wilt houden, niet altijd even praktisch. Naast de vertraging bleek dat de film ook nog werd voorafgegaan door een prelude bestaande uit allerlei trailers van gelijkaardige films uit eerdere jaren (Mysterious Island, een van de Sinbad-films waaraan Harryhausen had meegewerkt enz.). Tussen dat voorstukje en de eigenlijke film kwam men dan ook nog ijsjes verkopen, zoals vroeger in bioscopen het geval moet zijn geweest, waarna de hoofdfilm had moeten beginnen. Maar dat liep niet van een leien dakje; er waren 3 of 4 pogingen nodig omdat er een probleem was met het synchroon laten samenvallen van film en ondertitels...
Door dit alles heb ik uiteindelijk hooguit een half uur van de film gezien..., waarna ik me de zaal uit repte om m'n BANAD-afspraak te halen.
Achteraf wist BR me te zeggen dat de film toch niet zoveel soeps was, dus had ik er goed aan gedaan het bezoek aan het Riez-herenhuis te verkiezen.
Kort het verhaal: in Nepal wordt een Yeti gedood en het land uit gesmokkeld naar de VS, alwaar wetenschappers een expeditie op het getouw zetten naar Nepal om een en ander uit te zoeken. Dit leidt tot de ontdekking van een onbekende wereld en wezens die blijkbaar de aarde willen overnemen of de mensheid willen vernietigen. De Yeti en de aliens zijn door stop motion op het scherm tot leven gewekt. Ik vertrok toen het idee van een expeditie begon te rijpen.

Op naar de Jubelfeestlaan, waar het bezoek tegen 17u30 afgelopen was, waarna ik rustig naar m'n appartement terug wandelde, denkend dat de avond voor de rest kalm zou verlopen. 
Tot ik besefte dat er die avond om 19u in Cinema Nova nog een andere film zou gespeeld worden die best wel eens de moeite kon zijn... Twijfel: rustig onderuit zakken in de zetel of toch maar weer naar Nova trekken; Offscreen duurt per slot van rekening maar een handvol weken, waarna het wellicht op filmvlak weer wat rustiger zal worden. Dus trok ik er na rijp beraad toch maar weer op uit en kwam er nog net op tijd aan om een van de laatste tickets te bemachtigen; iets later was alles uitverkocht. Het volk stond tot op de stoep te wachten, want de reeds van bij het begin opgelopen vertraging was geenszins goedgemaakt en dus om 19u was de vorige film nog helemaal niet gedaan...

De titel van deze film, liet me even in dubio, maar het ging dus wel degelijk over de sympathiek ogende diertjes die bomen doorknagen en daar dammen mee maken, alleen hebben ze in Hundreds of beavers iets andere plannen.
Wie de moeite neemt de trailer te bekijken, zal al snel doorhebben dat het absoluut niet de bedoeling was om ook maar enig realiteitsgehalte in de film te smokkelen. Het is een soort van lang uitgesponnen sketch of trip met allerlei bosfauna die het leven van de hoofdfiguur zuur probeert te maken. Een soort van woudloper probeert zijn ciderproductie op pijl te houden om de drank vooral zelf te kunnen opdrinken, maar bevers hebben het op zijn bomen gemunt. Daar moet iets aan gedaan worden en dat midden in de winter!

De makers waren ongetwijfeld erg gedreven maar hadden vermoedelijk maar weinig middelen tot hun beschikking. Toch moeten ze geprobeerd hebben om er het beste van te maken, wat leidde tot een zwart-witfilm waarin zo goed als niet gesproken wordt en die voor een stuk ook gewoon getekend is. De het hoofdpersonage omringende dieren worden hoofdzakelijk gespeeld door mensen die in dierenpakken gestoken zijn (konijnen, honden, wolven, bevers, wasberen, een paard). Het kan bevreemdend klinken maar je aanvaardt het als kijker gewoon omdat je meteen doorhebt dat dit niets met de realiteit te maken heeft.
Het begin van de film vond ik wat langdradig en sommige grappen zijn ondanks wat sommigen ook over de film mogen beweren, meer dan belegen. Maar net zo goed zijn er enkele erg leuke vondsten in en heb ik ook meermaals (goed) gelachen. Complexloze, bijna studentikoze, met weinig middelen maar veel enthousiasme en ook inventiviteit gemaakte cinema. Er komt overigens ook wat romantiek in voor en tegelijk ook enkele bijzonder wrede scènes waarbij de ingewanden haast in het rond vliegen, al mag u dat ook met een knipoog nemen. Eigenlijk is het haast een romantische avonturenfilm...
Op de duur wordt hij soms wel repetitief (de scènes in de wolvengrot bijvoorbeeld).

Vele recensies, zoals deze, of deze, waren erg lovend en het was zeker geen verspilde avond. Van de 3 keer dat ik tot nu toe Offscreen dit jaar heb bezocht, was dit toch de meest geslaagde.