Verlies (ruime kennissenkring)

Deze week toch 2x akelig nieuws vernomen over personen die ik een (heel klein) beetje kende, wat je toch weer doet mijmeren of nare herinneringen oproept...

a) D. met wie ik het voorbije jaar tweemaal in eenzelfde quizploeg zat, maakt nu blijkbaar hetzelfde mee als ik een dikke 2 jaar geleden. Zijn vrouw heeft hem laten weten dat het over is en hij zou dit niet hebben zien aankomen. Veel meer weet ik er ook niet van, maar het nieuws deed me wel schrikken, naast de mededeling van onze gemeenschappelijke kennis dat het toch zo'n brave mens is die je zoiets niet toewenst. Ook hier kinderen in het spel en (veel meer) bezittingen...
Verschillende weken geleden zat hij nog nietsvermoedend met ons ploegje mee te doen voor een ereplaats. Zijn gemoedsgesteldheid zal nu wel radicaal anders zijn.

Daarnaast gisteren nog gelezen dat een lotgenote na verschillende jaren ook weer "van 't straat is"; des te beter voor haar, maar het drukt je wel opnieuw met je neus op je eigen onvermogen en falen op dat vlak. Dus was in al zijn onschuld toch ook een confronterend bericht om te lezen en het drukte de stemming hier toch enigszins.

b) Een onrechtstreekse collega die je af en toe kruiste in de gang en met wie je wel eens zat te middageten is blijkbaar haast letterlijk doodgevallen. De ene dag nog op kantoor aanwezig, de dag erna overleden.
Wat het misschien nog schrijnender maakt, is dat hij blijkbaar enkele dagen eerder met hartklachten naar het ziekenhuis was gegaan, waar ze hem na een onderzoek gewoon weer naar huis zouden hebben gestuurd. Ik ken de precieze omstandigheden niet en ben al zeker geen cardioloog dus kan hierover geen oordeel vellen; mogelijk was het een bijzonder ongelukkig toeval...
Een erg gewaardeerde collega die niet de gewoonte heeft onwaarheden te vertellen, wist onder meer te zeggen dat elke arts gemiddeld 5 doden op zijn geweten zou hebben...