Un silence - Joachim Lafosse (2023)
De vorige filmvoorstelling in Palace was al haast twee weken geleden; ik begon de plek dus bijna te missen...
Vanmorgen kwam het idee in me op om hun programma voor vandaag eens te bekijken en tegen de middag werd deze film gespeeld.
De andere die ik eventueel wel wilde zien, zal nog wel enkele weken op het programma staan, dus aangezien er niets gepland had, besloot ik deze te gaan bekijken.
Het is een Belgische film die minstens geïnspireerd is op de geruchtmakende zaak van een advocaat die de slachtoffers van de zaak-Dutroux, intussen bijna 30 jaar geleden, bijstond maar zich zelf ook schuldig had gemaakt aan pedofiele daden.
Het grootste deel van de film wordt gefocust op de vrouw van de advocaat en hoe zij de dagen voor en na de publieke bekendmaking van de feiten beleeft. Blijkbaar heeft ze 25 jaar lang gezwegen, vanwaar ook de naam van de film. Zelfs tegenover de onderzoekers van de politie komt ze er na dramatische gebeurtenissen amper of niet toe te praten.
Om haar gezin bijeen te houden, uit zelfbehoud, om haar comfortabele leven te kunnen blijven leiden? Dat wordt niet duidelijk, maar ze worstelt er wel mee, ook door de gevolgen die dit heeft op haar band met haar (klein)kinderen. Misschien wel een gemiste kans.
In de tweede helft verschuift de aandacht geleidelijk naar hun geadopteerde zoon en hoe hij met die ontdekking omgaat en uiteindelijk komt het tot een dramatische climax.
Sober, traag psychologisch drama met ingetogen vertolkingen door de acteurs. Stiltes spelen ook een rol in de film.
De rol van de advocaat is uiteraard geen makkelijke maar Daniel Auteuil speelt het wel klaar om hem ook een "menselijke" kant te geven.
Ook de moeder wordt indrukwekkend gespeeld door Emmanuelle Devos, wier blikken haast meer vertellen dan haar woorden.
Reacties
Een reactie posten