16 februari

is dan toch niet helemaal onopgemerkt voorbij gegaan.

Op persoonlijk vlak niet door toch een korte maar deugddoende mailcorrespondentie, waarna een lange en vermoeiende werkdag volgde met af en toe een emotionele gedachte, afgesloten met zelfgemaakte spaghetti, iets wat ik haast nooit klaarmaak op vrijdag. Als het ervan komt, is het eerder zondag maar nu dus een uitzondering (het vlees lag dan ook alweer 2 dagen in de koelkast te ontdooien...), net zoals dat vroeger in Turnhout de traditionele vrijdagavondmaaltijd was.

Noch op het wereldtoneel met het plotse maar niet geheel onverwachte nieuws van het overlijden van Aleksej Navalny in een Siberisch strafkamp. Zonder echt goed te weten waar hij eigenlijk voor stond, valt niet te ontkennen dat hij een bijzonder moedig man was, die ook humor gebruikte in zijn strijd tegen het autocratische, bijzonder cynische en nietsontziende regime in zijn land.
Het nieuws deed me toch ook iets.
Rust in vrede.