Ze is weer voorbij

...de traditionele week tussen kerst en Nieuwjaar waarin we "gedwongen" met verlof zijn.
Dus morgen weer naar het werk ("aan het werk" klopt niet helemaal aangezien ik deze week toch verschillende dagen in de weer geweest ben voor het werk).

Het was een vrij fijne week.
Was er zoals gewoonlijk wat bang voor, want heb doorgaans een lichte hekel aan de eindejaarsperiode met zijn gedwongen sfeertje, maar daar heb ik me voor een groot stuk van kunnen afsluiten.
Wat me veel plezier deed, was deze dagen doorbrengen met m'n katten, Leah en Henriette en ik heb de indruk dat ze het ook fijn vonden dat ik er overdag meer was. 
En zelf vond ik het ook gewoon fijn om er te zijn bij/voor hen en hen in m'n buurt te hebben.

Hier een foto van Leah, die zich echt wel veel meer als een grote katachtige voortbeweegt dan Henriette, haast vorstelijk. Deze laatste heeft meer iets "berigs", ook qua aanzicht, is ook veel knuffeliger en knuffelbaarder. Leah toont haar affectie op een andere manier; vooral door bij me te komen liggen en rollen als ik in de zetel zit of in bed lig. Henriette laat zich veel makkelijker oppakken en loopt niet zo makkelijk weg als je haar wil strelen.



Reacties

  1. ๐Ÿฅฐ๐Ÿˆ๐Ÿพ

    BeantwoordenVerwijderen
  2. toch schatjes hรจ, ik ben blij dat ze er zijn voor jou en u affectie tonen wat toch oh zo belangrijk is

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar