Het kan altijd (nog een stuk/veel) erger

...maar daar was ik me al wel lang terdege van bewust.

Een collega die deze week na goed 9 maanden ziekte weer het werk hervatte, had er schijnbaar geen problemen mee om in de refter te vertellen wat er gescheeld had: allerlei zaken die verkeerd gelopen of problematisch waren, wat uitmondde in 2 zelfmoordpogingen, waarvan de 1ste bijna gelukt was.
Tja, als je dat van de persoon in kwestie zelf hoort, word je daar toch even stil van.

Het zou nu beter gaan. Laat het ons hopen en ook dat het blijft duren.

In de refter hangen ook mooie foto's van RH en FD, die een wacht eerder 'afgezwaaid' was. Ook leuk om te bekijken en een mooi gebaar van de collega's.

Reacties

  1. Awel Mario, je zegt daar zoiets, ik hoop ook dat ik mij met de tijd minder met jou moet inzitten, ik zal dat natuurlijk altijd doen, want jij bent mijn broer en ik zie je graag. Het leven heeft u nog veel te bieden, weet je. Zeker nog veel samenkomen tussen ons :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar