L’incroyable Noël de Shaun le mouton + No dial/Timmy (?) - Aardman

Om toch een beetje mee te doen met de kerstsfeer besloten om naar een korte filmvoorstelling te gaan in, alweer, Palace Cinema.
2 kortfilms van de Aardman-studio, die erom bekend staan om films te maken met kleifiguren en dat ook uitstekend doen. Ze hebben net ook een vervolg uit op hun kaskraker Chicken Run maar hier ging het om 2 kortfilms uit hun schapenreeks. Allebei draaiden ze ook om kerstmis.

De vertoning duurde nog geen uur en begon al om 10u30, dus dat zou snel voorbij zijn, zodat er nog wel tijd zou zijn voor iets anders.
Eerst de film "Timmy"; die was toch duidelijk voor kinderen gemaakt. Hij ging over een lammetje dat met zijn klasgenootjes (andere hoevedieren) ongeduldig wacht op de kerstman om zo een cadeautje te krijgen waar hij (of zij?, gezien de naam van de film misschien toch eerder een "hij") hevig naar verlangde. Leuke vondsten soms en de animatie met de kleifiguurtjes blijft bewonderenswaardig, maar voor volwassenen hoefde de film inderdaad niet langer te duren dan zowat 25 minuten; hij kwam bij momenten inderdaad wel wat "nunuche" over. 

Dit in tegenstelling tot de andere kortfilm over Shaun het schaap. Ondanks het feit dat er evenmin in "gesproken" wordt (wel gecommuniceerd via geluiden, wat voor spreken doorgaat) is het bij die film genieten van begin tot einde. Veel spitsvondigheden, zowel visueel als qua humor en mooi gemaakt ook met die kleifiguurtjes; haast ongelooflijk eigenlijk dat men erin slaagt dit te doen. Een kudde schapen moet op zoek naar het jongste lammetje van de hoop nadat dit door Shauns schuld bij een ander gezin terecht komt. Wel een happy end natuurlijk maar pas na een toch wel rocamboleske tocht. Daarnaast spelen de herdershond en de boer ook een grappige rol.

Na het einde van de film was er dus nog veel tijd over en dus was het mogelijk om nog wat te sightseeën. Daarvoor ging het naar het Dudenpark in Vorst, waar ik eigenlijk hoogstens nog maar 1 of 2 keer geweest was en waar ook voetbalclub Union sinds enkele jaren weer hoogdagen beleeft en volle tribunes trekt. Gezien de wind was er eerst wat twijfel of het wel een goed idee was om in een park te gaan wandelen maar uiteindelijk viel het bij aankomst nog mee. Dus het park in! 
Veel joggers en honden met hun baasjes, waarvan er sommige losliepen 😉. Nu in de winter is er geen bladerdak en dus had je op sommige plaatsen een goed zicht over stukken van Brussel; het park kent namelijk een vrij groot hoogteverschil. En je hebt op een paar plekken ook zicht op het grasveld van het stadion, zodat je een stuk van een voetbalwedstrijd zou kunnen meevolgen zonder te betalen (maar wellicht ook wel met een beetje minder sfeer/beleving).
Na een rondje van het park was het tijd voor een opkikker en dat werd gevonden bij Perruche, een bistrootje in de onmiddellijke nabijheid van het park en stadion. Dat was open en bood niet alleen warm eten en wijn maar ook gewoon een warme koffie.

Fijn allemaal als après-film. Toen ik terug naar huis ging, leek het wel of de wind intussen wat in kracht was toegenomen. Was blij om weer op m'n appartement te zijn.