Afscheid

't is er dan ook de tijd van het jaar voor

...van m'n/onze futon die in ons bezit was sinds halverwege de jaren '90, dus toch grosso modo 30 jaar.
Geduldig en trouw bewees hij die hele tijd goede diensten, inbegrepen daarin de 15 à 20 jaar waarin hij toch hoofdzakelijk diende om spullen op zolder op of onder te stockeren, dus niet echt als zitmeubel meer. Toch werd er af en toe nog wel in geslapen, hoofdzakelijk door mezelf en soms met de oudste zoon toen die nog een kleuter of preadolescent was.

Had hem meegenomen bij m'n vertrek uit Turnhout; niemand daar was er immers in geïnteresseerd en hij heeft me dan het voorbije anderhalf jaar nog goede diensten bewezen, maar ik had intussen toch wel de stellige indruk gekregen dat hij eigenlijk versleten was. Een paar weken geleden was bovendien ook een van de planken onderaan in 2 gebroken, wat misschien ook een teken (aan de wand) was.
Dus toen er in juli dit jaar solden waren in een gespecialiseerde winkel wat verderop toch maar besloten daar eens binnen te stappen en in een gulle bui een nieuwe sofa gekocht met daarnaast nog een andere 'zitplekje'.
Wordt nu wel een beetje krap hierbinnen; de plaats van dat tweede ligt wel nog niet vast. Moet nog wat experimenteren waar het het beste zou staan, niet alleen qua plaats in het appartement, maar ook wat de aangenaamste plek zou kunnen zijn om erin plaats te nemen en letterlijk wat te cocoonen. Aangezien het niet zo moeilijk is hem te verschuiven, zal dat hopelijk wel lukken en kan dit variëren afhankelijk van m'n stemming. Hij kan bovendien nog dienen als matras voor een logee, net als de sofa, die ook omgevormd kan worden tot een bed.

Je zou het ook kunnen beschouwen als onderdeel van het mezelf heruitvinden en het afwerpen van een oude huid, zonder goed te weten wat er voor in de plaats komt. Het is de eerste grote aankoop van nieuwe spullen sinds ik hier woon.

Levering zou vandaag plaatsvinden, wat ook gebeurd is.
Dan was het aan mij om hem te monteren, iets wat ook vrij probleemloos ging maar wel heel wat tijd in beslag nam. Er rest nog een onderdeel maar dat belet het gebruik ervan ondertussen niet; een projectje voor komend weekend wellicht.

De oude werd dan weer opgehaald door de gewestelijke afhaaldienst. Een fijne service, waardoor de burger niet zelf met groot huisvuil naar een van de containerparken moet gaan; niet iedereen heeft hier de luxe van over een auto te beschikken. Alles mooi geregeld zo op een en dezelfde dag.

Maar natuurlijk moest Murphy er zich alsnog mee komen bemoeien.
Net op het delicaatste moment belde de afvaldienst aan voor een handtekening. Ik ben hoogstens een paar minuten weg geweest, maar het volstond om een kleine catastrofe aan te richten. Het rugstuk was immers net bevestigd aan het onderstel, waardoor het evenwicht van het geheel redelijk precair was (zonder zitgedeelte erop). Een van de katten moet erop gesprongen zijn (ik heb een vermoeden welke...) waardoor het geheel kantelde, pardoes op hun waterfontein, die natuurlijk vanmorgen net bijgevuld was. Toen ik weer binnenkwam, lag de rugleuning dus op de fontein en had blijkbaar minstens de helft van de inhoud ervan 'opgezogen', als een spons...
Ben al met een dweil in de weer geweest en wat op de leuning gedrukt zodat het water er langs onder uit komt gedruppeld (of misschien eerder 'gestroomd'...).

Enfin, heb er m'n humeur niet helemaal door laten verpesten; was al blij dat de praktische afhandeling van levering en afdanking goed verlopen was en dat ik alle afval kwijt kon (enorme doos en heel wat plastic).
Dit alles gebeurde onder begeleiding van twee concertwerken van Bela Bártok, een keuze die ik me niet beklaargde.