Spa Six Hours 2023


Een paar weken geleden informeerde m'n zus bij me of ik geen interesse had om daar naartoe te gaan. Het is een jaarlijks weerkerend historisch evenement op het circuit van Spa-Francorchamps dat ik al enkele keren had bezocht maar de laatste maal moet toch alweer ettelijke jaren geleden zijn. De toeschouwers kunnen er tal van minstens 40 jaar oude auto's bewonderen uit verschillende raceklassen: eenzitters (F1), endurancebolides, GT's, auto's uit enkele toerismeklassen en als het wat meezit en je gedraagt je, dan laat men je probleemloos vlakbij de wagens komen om ze te bewonderen en te fotograferen.
Heb lang getwijfeld om te gaan (het lange traject heen en terug en de katten na een hele werkweek weer een groot stuk van de dag alleen achterlaten) maar uiteindelijk kocht ik donderdagavond dan toch maar een ticket om er op zaterdag langs te gaan.  

Zo gezegd, zo gedaan. Zaterdag iets na 9 vertrokken richting Francorchamps en m'n zus en schoonbroer. Qua vervoer vertrouwde ik op de motorfiets, die intussen toch ook al anderhalve maand stil stond; om de accu wat op te laden en omdat het mooi weer was leek dat me een goed idee. Bovendien kun je daar bij (heel) druk verkeer toch iets beter mee uit de voeten dan met een auto.
Blijkbaar verraste m'n aankomst dik anderhalf uur later hen toch nog enigszins, want ondanks een bij vertrek verstuurde bericht waren ze nog niet klaar. Maar dat hadden ze pas ruim een uur na het versturen ervan ontvangen...

Daarna naar het circuit; misschien moeten zij overwegen om voor dergelijke verplaatsingen een elektrische fiets te kopen? Zou stukken handiger zijn dan een auto, waarmee we nu toch zeker een half uur lang hebben moeten aanschuiven om op de parking te raken.
Eens binnen het circuitterrein wandelden en keken we wat rond om dan naar de F1-paddock te gaan waar tal van bolides stonden en bovendien vonden daar ook de starts plaats voor de wedstrijden op het programma (echte "races" kun je dat nu toch moeilijk noemen. Meer amusement van en voor gefortuneerden en waar fans ook hun hart aan kunnen ophalen). Mijn zus is toen een tijd uit het zicht verdwenen omdat ze hoopte Nigel Mansell te zien of zelfs te spreken, maar dat was blijkbaar verloren moeite. Eenmaal dat duidelijk was, zijn we daar dan maar vertrokken, eerst om iets te eten en daarna voor een zitplaats op een tribune.


Op die tribune kwamen we net op tijd aan om op die plek de start mee te maken van de wedstrijd voor oude F1-wagens (de meeste dateerden van grosso modo 1976 tot 1982; een Brabham BT49, 2 Arrows die in '81 aan het WK deelnamen, twee McLarens uit die periode, 2 Williamsen, enz.). Niets echt wereldschokkends, maar wel eens leuk om te zien en horen langskomen. Alle aanwezige auto's hadden wel een Ford Cosworth V8-motor, dus klonken grotendeels hetzelfde. 

Ik besloot toen maar opnieuw te vertrekken omdat ik nog een eind te voet terug moest naar de motorfiets en ik niet te laat weer in Molenbeek wilde aankomen. De wandeling naar het centrum van Francorchamps verliep vlot en ik kon gelukkig langs La Source, de trage haarspeldbocht vlak na de startlijn, het circuit verlaten, wat me een grote omweg bespaarde.
Niet veel later waren mijn zus en haar man ook vertrokken en we troffen elkaar nog even bij de motor om nogmaals afscheid van elkaar te nemen. Voor mij ging het dan richting Brussel, wat vlot verliep tot aan het Schumanplein. Van daar ging het verkeer nog maar tergend traag vooruit en amper een paar kilometer afleggen, duurde minstens een half uur.

Nog bedankt aan m'n zus voor het sympathieke aandenken ๐Ÿ˜Š
Daar met hen wat rondkuieren was wel een leuke variatie op m'n gebruikelijke bezigheden.



Reacties

  1. OOh Mario, dank u voor delieve woorden, ze pakken me telkens weer, voor mi was het een fantastische dag, en ik heb enorm genoten van jouw gezegschap. Ik mis je soms wel, ook al heb ik het ook druk met het werk enzo... maar ik zie je graag, mijn grote broer. En zoals in Barcelona ben ik weer ontroerd door hoe mooi je het beschrijft!! Mario, sorry voor de porsche days maar nu is een moeilijk moment voor mij een en al stres, hopelijk wordt het huis snel verkocht en dan kunnen we weer een afspreken, en nog eens bij die griek gaan eten want Luc was heel aangenaam verrast over de gezellighied van die avond, ik vond het ook ontzetend lekker, volgende keer iets minder bestellen hihihihi!!! Mario, ik ben er altijd voor jou, moest de verkoop ooit doorgaan, kan ik misschien op jou rekeken voor de verhuis, want dat is wat anders hรจ, wij hebben hier niet zoveel vrienden van jongere leeftijd, behalve min vriendin, maar die is steeds bezet, dus ik weet het echt neit. Maar jouw gezelschap stel ik zeer op prijs, dat weet je nu al hรจ ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar