Leah

...het lijkt erop dat ze recent nog een kaap(je) gerond heeft in haar aanpassing aan Henriette en mij.
Zondag was een rustige dag en in de late namiddag kwam ze in de zetel naast en op mijn benen liggen, waarna ik haar toch zeker 20 minuten heb zitten aaien. Dat vond ze zichtbaar fijn en met haar frêle lijfje  kronkelde ze meermaals van plezier. Mogelijk ziet ze mij sindsdien als een nog sympathiekere peer dan voorheen. Misschien heb ik daardoor eindelijk haar vertrouwen gewonnen?

Ik heb namelijk de indruk dat ze een stuk aanhankelijker geworden is, al schrikt ze nog steeds heel makkelijk.
En de voorbije nacht is ze dan voor het eerst een tijdje naast me komen slapen. Langs de andere kant lag dan Henriette, dus een tijd lagen beide katten elk langs een kant bij me in bed. Was denk ik voor het eerst.

Wat de katten betreft, zou het wel eens kunnen dat ze m'n sociaal isolement vergroten, want sinds ze er zijn, rep ik me doorgaans na het werk snel naar m'n appartement en ik voel nog minder behoefte dan voorheen om andere mensen te ontmoeten. Het volstaat voor mij meestal om in hun gezelschap te zijn en om het beetje affectie dat ik kwijt kan op hen te richten.