Kramer vs Kramer

een andere uit de reeks zomerfilms die Canvas uitgezonden had en die op het punt staan/stonden om automatisch te worden gewist.

Voor een stuk alweer confronterend en herkenbaar. Ik wist dat hij over een liefdesbreuk ging maar voor de rest was het voor mij gissen (ik dacht aan een vechtscheiding), maar ik verkoos niettemin het risico te lopen hem op te nemen en te bekijken.
Een echtpaar gaat uit elkaar nadat de vrouw (Meryl Streep) de man (Dustin Hoffman) op een avond zegt dat ze vertrekt, wat ze ook meteen doet, hem achterlatend met hun 7-jarige zoon Billy.
Na anderhalf jaar of zo, vader Kramer is intussen geëvolueerd van een eerder afwezige naar een heel betrokken papa, duikt zij uit het niets op en wil het hoederecht krijgen over Billy, waarna alles voor het gerecht komt. Niet helemaal verwonderlijk wint zij de zaak maar het einde is dan wel weer verrassend en ontroerend.

Heel sterke vertolkingen, in het bijzonder van Hoffman en Streep, maar ook van enkele nevenpersonages. Mij troffen de rechtbankscènes misschien het meest; beide protagonisten hebben nog mededogen voor elkaar maar hun advocaten maken er een slagveld van.

Het is een mooie en gevoelige film ondanks of net door het beladen thema, waarin de beide hoofdrolspelers tonen wat voor uitstekende acteurs ze zijn.

Daarnaast kwam bij mij meermaals de gedachte op dat het fijn zou zijn als je op bepaalde momenten in je leven nog een kans kreeg. Misschien hoopten deze beide personages daar ook ergens op.