Hulp was deze keer wel welkom

Gisterennamiddag bij het verlaten van m'n werkplek zag ik een vrouw met veel moeite zeulen met verschillende grote zakken. Onnozele hals als ik ben, vraag ik haar dan maar of ze hulp kon gebruiken, denkend dat ze naar het vlakbij gelegen metrostation moest. Had toch geen haast om naar m'n appartement terug te keren; Henriette en Leah zouden zich nog wel even zonder mij kunnen redden.

Toen ze zich omdraaide bleek het helaas niet om een mooie, jonge deerne te gaan maar eerder om iemand die al ruim de 50 gepasseerd leek met verschillende piercings e.d.
In de zakken zat blijkbaar kledij, handdoeken enz. en ze was op zoek naar een wasserette om de inhoud te wassen en ja, ik mocht inderdaad 2 van de 4 zakken helpen dragen.
Niet alleen had ze hulp nodig bij het dragen, maar eveneens bij het vinden van een wassalon, want ze kende de buurt eigenlijk niet; ze zou in Sint-Gillis verblijven. Je kunt je dan ook afvragen hoe ze tot daar was geraakt met haar 4 zakken. Ze zei iets van haar baas voor wie ze de was moest doen. Helemaal koosjer leek het me toch niet allemaal; mogelijk was ze "gewoon" een van de gebruikelijke minderbedeelden of crackverslaafden die in de buurt rondhangen en speldde ze me gewoon wat op de mouw. Ach ja, het kon me eigenlijk niet veel schelen wat de ware toedracht was.
Zelf  ken ik de buurt wel een beetje maar om nu te weten waar de wassalons zich bevinden, zo goed ook weer niet. Als je die zelf nooit nodig hebt, zie je ze meestal wel als je er langskomt maar zonder ze eigenlijk op te merken.

Maar bon, samen gingen we dus op zoek naar een wassalon, zij me met enige moeite volgend. Daarbij kwam een bekende zoekrobot met ook een kaart/GPS-functie goed van pas en een paar honderd meter verder was er op de aangeduide plek inderdaad een wassalon.
Heb er 2 van haar zakken neergezet en haar nog een fijne avond gewenst. Had wellicht nog wel moeten tonen waar ze was door haar te wijzen waar ze de metro kon nemen of waar het Noordstation is, zodat ze zich toch enigszins kon oriënteren, maar heb het uiteindelijk niet gedaan.

Geen idee hoe ze zich uiteindelijk beredderd heeft om weer met de 4 zakken te vertrekken. Ze vertelde me dat ze van plan was om tijdens de wasbeurten al een deel weer terug te brengen en dan weer zou keren voor de rest. Tja, heb niet doorgevraagd.
Qua goede daden had ik m'n quota voor 1 dag wel gehaald: haar zakken helpen dragen tot aan een wassalon dat ik voor haar had gevonden.
Nodeloos te vermelden dat er hier evenmin een (romantisch) of heet vervolg aan gebreid werd.

Daarna nog langs slagerij Olbrecht gegaan, waar de alerte slagersvrouw me ervoor behoedde het dubbele te betalen voor een pot augurken, en nog een laatste halte bij café Midpoint voor een dorstlesser en dan richting appartement.
Die nazomeravonden in de (hoofd)stad kunnen soms best aangenaam zijn.