Ergens vorige week
...zag ik wat vermoedelijk een dakloze was.
Op zich niets vreemds aan, je ziet er hier bij de vleet.
Ik kwam er gewoon aan en stapte eenvoudigweg verder terwijl hij voor me uit ging; we gingen dus los van elkaar even dezelfde richting uit.
Deze had wel net vlakbij een grote, platte kartonnen doos meegeschaard op een plek waar er meerdere stonden en die daar vermoedelijk waren neergezet om te worden weggegooid.
Met die doos in een hand en een grote bus lachgas in de andere stapte hij doodgemoedereerd verder en daalde bij het kanaal een trap af om onder een brug over het kanaal te gaan zitten.
Mogelijk was hij begonnen met daar een plek in te richten om er een paar dagen of langer te verblijven.
Hij leek me al redelijk vertrouwd met de buurt en zijn situatie.
Het was het banale van heel het tafereel dat me opviel. Alles gebeurde alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, terwijl het dat toch echt niet is (noch dozen scheefslaan, noch lachgas gebruiken of ermee rondzeulen, noch nergens anders terecht kunnen dan op dergelijke openbare plaatsen).
Wel mooi geschreven
BeantwoordenVerwijderenIk weet nog dat toen 2 jaar geleden hier die overstromingen waren in Luik en hier ook, de mensen verschrikkelijk dankbaar waren met al wat wij konden doen, ik had juist mijn diepvriezer geleegd en dus was er plaats voor sommige mensen die opslag hun eten moesten wegsmijten, maar ik had dit op de site van Stavelot gezet, en ik werd letterlijk niet goed van de verhalen die mij verteld werden, toen ze hun eten in mijn vriezer kwamen zetten. Hartverscheurend allemaal, ik hoop maar 1 ding, dat er ooit een einde komt aan alle ellende in de wereld (ook al is dit een kinderdroom, maar ik heb geen educatie, dus ik kon niet meer doen)
BeantwoordenVerwijderenen hopelijk blijven wij en mijn geliefden gespaard van deze onmenselijke omstandigheden!! Waar in de arme kant van de wereld zonder meer mensen dagelijks helpen, zonder er soms ook maar bij stil te staan. Maar ergens ben en blijf ik steeds bang, ik ken die mensen niet, wat gaan ze doen als wij hier niet zijn..................... de immerzijnde vrees voor het onbekende