2 films

Dit weekend dus opnieuw geen "Anatomie d'une chute" maar wel 2 andere; of die andere 2 een waardige vervanger waren, is een andere vraag.

Het ging om 2 films die Canvas in juli had uitgezonden en die ik geprogrammeerd had. Na 2 maanden worden die echter automatisch gewist dus werd het tijd ze te bekijken...

a) Abre los ojos
Een bekroonde Spaanse film uit 1997 van Alejandro Amenábar, die ik hoofdzakelijk wegens de taal had opgenomen, zonder te weten waarover hij ging. Dat bleek ook bij het bekijken ervan; ofwel was ik niet in de stemming ofwel liggen sci-fi psychologische thrillers me niet zo goed.
Positief was de aanwezigheid van Penelope Cruz.
Minder (voor mij) dat er zo snel gesproken werd in de film dat ik er op dat vlak uiteindelijk niet zo heel veel aan had.

b) Hannah and her sisters
Een van de bekendere Woody Allen-films uit de jaren '80, die ik echter nog nooit gezien had en waarvan ik evenmin wist waarover hij eigenlijk ging.
En dat was misschien niet zo slim, want hier gaat het over (stukgelopen/-lopende) relaties, dus alweer (bijzonder) confronterend.
Droom of virtuele wereld enerzijds en realiteit anderzijds wisselen soms zonder dat je het merkt met elkaar af en op den duur werkt dat wel verwarrend. Bij mij had dat als neveneffect dat m'n aandacht op den duur verslapte.
Er is ook wel humor bij (ik vermoed typisch Woody Allen, die ook de draak met zichzelf speelt door een neurotische hypochonder neer te zetten in de film), die soms wel, soms niet geslaagd is. Dus dat was wel een van de positievere kanten, samen met de aanwezigheid van Michael Caine bijvoorbeeld, niet alleen met zijn acteerwerk maar ook z'n Brits accent, en Max von Sydow speelt ook een rol waarin ik mezelf wat herken.

Minder waren ook weer sommige bespiegelingen die de regisseur erin gooit, zeker die van het personage dat hij zelf speelt. Tja, men lacht wel vaak met Franse praatfilms, maar Amerikaanse zijn vaak niet veel beter, ook niet die van Woody Allen. De (heel) zeurderige sequenties minderen wel naarmate de film vordert ten voordele van af en toe iets spitsvondigs.
Maar uiteindelijk komt alles goed en is iedereen gelukkig. Een pak van m'n hart uiteraard.