Nieuwe (grote?) stap

Gisterennamiddag/-avond vond Leah het blijkbaar definitief welletjes om afgezonderd te blijven zitten in haar gedeelte van het appartement en verbleef ze bijna de hele tijd in dezelfde ruimte als Henriette en ik, dus de woonkamer. Weliswaar nog op afstand van ons beide, maar toch. Mij tolereerde ze nog in haar onmiddellijke nabijheid en ik mocht haar aaien en zelfs oppakken, van Henriette haar aandacht was ze toch nog minder gediend... Maar niettemin, begon de nieuwsgierigheid (of de behoefte aan gezelschap?) het toch te winnen van haar argwaan (of angst?).

De nacht is bij mijn weten ook vrij rustig verlopen; ikzelf heb relatief goed geslapen en ben niet wakker geworden door rakkerende katten of vallende objecten en ik denk dat Henriette het grootste deel van de nacht naast mij gelegen heeft.

Ook vanmorgen was het relatief rustig al hing er wel degelijk nog wel spanning in de lucht tussen beide. Uiteindelijk besliste ik dan maar, na een uitgebreide risicoanalyse, om ze niet meer gescheiden achter te laten en dus hebben ze allebei het hele appartement voor hun tweeën. Leah zat immers weer de hele tijd op haar nieuwe favoriete plek (de stoel die aan de computer staat) en het leek me niet meer 'gepast' om haar weer in haar holletje te dwingen, ondanks haar wantrouwen t.o.v. Henriette. 
Spannend... hopelijk vonden ze intussen een modus vivendi en bevindt het appartement zich bij terugkomst in dezelfde staat als bij m'n vertrek 😼.

(bovenstaande foto is overigens deels in scène gezet, want Leah is er niet zelf in gekropen; ze werd erin gestopt door een of andere snoodaard in de hoop dat ze zich daar ook op haar gemak zou voelen en doorhebben dat er een krabpaal is die zij ook mag gebruiken).