Kerkhof van Sint-Jans-Molenbeek
Vandaag zou het weer opnieuw wisselvallig worden, maar voor 's morgens verwachtte men dat het nog relatief zonnig zou zijn.
Het was de eerste halte in wat mogelijk een kleine reeks of project wordt: enkele/de Brusselse begraafplaatsen eens bezoeken. Er zijn er verschillende die toch (redelijk) befaamd zijn, al weet ik niet of dit ook geldt voor dat van Molenbeek.
Maar m'n bezoek vanmorgen verliep in alle geval al goed. Amper volk te zien op de baan en in het kerkhof, zonnig, alle tijd en ruimte om er rond te kuieren. Op het einde van de zomer verwacht je ook niet meteen een grote toeloop op dergelijke plaatsen.
Heb vooral veel oude graven gezien omdat ik hoofdzakelijk in de hoofdgangen bleef en niet tussen de graven wandelde. Had ook geen plannetje of zo met aanduidingen van bepaalde graven. Er was ook een grasperk voor on?-/doodgeboren kindjes (en mogelijk kindjes die (heel) snel na de bevalling overleden?), een gedeelte voor personen die voor het vaderland sneuvelden, een columbarium, enkele grafgalerijen waarin honderden mensen bovenop en naast elkaar begraven liggen (van wat ik eruit kon afleiden was dat op deze begraafplaats vrij normaal tot begin 20ste eeuw.
Bedoeling was uiteraard ook om al een plekje uit te zoeken waar m'n stoffelijk overschot zou kunnen komen te liggen, want ik vermoed dat bij m'n overlijden alles hier zal worden afgehandeld en mijn laatste rustplaats ook hier zal zijn.
Op zich maakt het mij totaal niet uit en van mij mag ik ook gewoon in lucht opgaan eens het gedaan is. Zou makkelijker zijn voor dat handvol personen dat me mogelijk wil gedenken. Hoeven ze niet naar hier te komen, want dat is voor de overgrote meerderheid van hen blijkbaar een onoverkomelijke mentale en ook/of fysieke barrière. Kunnen ze zich inbeelden dat ze me overal kunnen gedenken i.p.v. op 1 specifieke plek waar ze naartoe zouden moeten gaan.
Wat me nog opviel: de talrijke grote appartementsgebouwen in de (onmiddellijke) nabijheid
.
Reacties
Een reactie posten