Heyvaertstraat en - wijk

Hoewel ik er vlakbij woon, was ik nog nooit door de Heyvaertstraat gestapt.
Vanmorgen dus voor de eerste keer en het verbaasde me hoe dichtbij de voormalige slachthuizen van Anderlecht eigenlijk gelegen zijn van m'n appartement; zowat een of hoogstens anderhalve kilometer. Misschien moet ik op een zondagmorgen eens tot daar wandelen, want dan is er daar ook een markt.

Wat ook opviel: het ene import/exportbedrijf voor auto's naast het andere. Ik dacht dat die handel zich vooral rond de Bergensesteenweg concentreerde maar dat was duidelijk een vergissing. Mogelijk was dat vroeger zo maar nu toch niet meer. Hier echter wel nog.
Het is duidelijk een gekleurde buurt, met veel zwarten in het straatbeeld.
De Heyvaertstraat is ook typisch zo'n straat waar er een relatief groot verloop is van bewoners; weinig mensen blijven er lang. Er is een relatief grote instroom maar ook een uitstroom (van mensen die er een tijdje gewoond hebben en nu zich elders iets kunnen veroorloven).

Twee jaar geleden was er in die straat een dodelijke brand; 3 mensen kwamen daarbij om en het hadden er meer kunnen zijn. Ook enkele van mijn collega's hebben toen erg benarde momenten gekend en het is een brand waar bij ons nog vaak en lang is nagepraat.
Persoonlijk heb ik enkele telefoongesprekken beluisterd van mensen die vast zaten en met onze 112-centrale belden. Zoiets maakt wel indruk, want sommigen van hen vreesden dat ze het niet zouden overleven en enkele van onze operatoren hebben prachtwerk verricht in een poging om de mensen te kalmeren of gerust te stellen/bij te staan. Denk dat dit bij hen wel sporen heeft nagelaten.

Er was ook een kapperszaak en aangezien er maar 1 klant aanwezig bleek, profiteerde ik er maar van om m'n haar te laten knippen. De gebruikelijke cliënteel bestaat overduidelijk vooral uit mensen uit Zwart-Afrika, dus een blanke komt daar niet noodzakelijk dagelijks over de vloer.
Ben relatief tevreden met het resultaat en het is minstens even goed gedaan als bij de Noord-Afrikaanse kappers hier vlakbij.

Even na het buitenkomen stootte ik dus op de monumentale ingang van de voormalige slachthuizen.
De terugkeer verliep gewoon langs het kanaal.
Was fijn met dit mooie weer om nog eens een wandeling te doen, ditmaal in een andere richting dan die die ik meestal uit ga en aldus de buurt wat beter te leren kennen.
Er valt (voor mij) nog veel te ontdekken langs die kanten, want de Heyvaertwijk omvat nog een stuk meer dan enkel de Heyvaertstraat.