Roep om hulp! (?)

Zaterdagavond, ergens rond 21u30 gaat m'n gsm af, iets wat maar zelden gebeurt (het afgaan en automatisch dus ook op dat uur).
"Hmmm, dat kan praktisch maar 1 persoon zijn.". Wat bleek te kloppen; een ex-collega.

"Salut [...]. Dis, j'ai besoin d'aide avec mes impôts car j'ai oublié d'envoyer la version papier. Si tu veux et si tu viens vers midi, tu peux rester manger ici."
Bon, ok, hoewel het de bedoeling was om zondag gewoon opnieuw een dag rustig binnen te blijven, stel ik enigszins weifelend toch maar voor om eens langs te komen om te zien of dat iets zou helpen, want ze had dus nog nooit haar belastingen via Tax on web ingediend. Als het haar niet deerde dat een derde dergelijke vertrouwelijke informatie over haar te weten kwam, tja.

Zo gezegd, zo gedaan; vanmorgen met het openbaar vervoer naar een uithoek van Ukkel (2x overstappen...) en daar ergens tussen 11u en 11u30 aangekomen.
Net na aankomst wees ik haar erop dat eens ze met Tax on web begon, ze daar de komende jaren mee zou moeten voortdoen. Dat wist ze wel, maar zette haar alsnog dermate aan het denken dat ze zich dan uiteindelijk toch bedacht en er maar liever de boete bovenop nam i.p.v. de internetapplicatie te gebruiken. Ze zou het formulier dan wel antedateren, hoewel dat eigenlijk valsheid in geschrifte is, wat voor een voormalige juriste toch net wat minder koosjer lijkt dan voor een "gewone" mens.

Dus uiteindelijk ben ik gewoon voor een babbel en een middagmaal naar ginder gegaan en heb ik de hele nacht voor niets zitten stressen. Ach ja, ze verloor het voorbije jaar zowel haar zus als broer en kon wellicht wel wat gezelschap gebruiken ook al is ze zeker niet eenzaam; daar zorgen haar dochter en 2 kleindochters wel voor en nog heel wat anderen ook.
Seks is er uiteraard niet van gekomen; ze is dan ook haast 23 jaar ouder en dat thema is tussen ons ook nog nooit aan de orde geweest of hing nooit in de lucht. Jammer misschien.