Misschien was het toch tijd om het roer om te gooien (3)

Op vrijdagavond dus naar Vosselaar om eens een kijkje te nemen naar een nestje karthuizers dat begin mei geboren was.
Een groot huis met grote tuin en vele dieren die er binnen (en buiten) rondliepen. De dame die er woont, is dierenarts, dus dat zou wel een voordeel zijn indien de keuze op een van haar kittens viel; niet noodzakelijk om tot daar te gaan met het beestje maar om via mail raad te vragen bijvoorbeeld. En je mag er dan toch van uitgaan dat de beestjes de nodige zorg krijgen en in de juiste omstandigheden opgroeien.
De katten (niet alleen karthuizers maar ook iets groot ros/oranje) liepen of lagen op hun dooie gemak in de woonkamer. Er waren blijkbaar nog 2 wijfjes beschikbaar en die leken goed in hun vel te zitten en het naar hun zin te hebben.
De eigenares was ook sympathiek en het gesprek verliep vlot, wat ook fijn en vertrouwenwekkend is.

De dag erop dan naar Wervik. De rit erheen verliep vrij probleemloos; dat het vakantie is en bovendien op een zaterdagnamiddag, nadat de meeste vakantiegangers die dag al vertrokken waren, hielp ongetwijfeld.
Daar was het de bedoeling een blauwe Rus te bezichtigen; geen kitten meer maar een anderhalf jaar oud katje, een herplaatser zoals dat blijkbaar in het jargon heet.
"Katje" is inderdaad het juiste woord, want ze is wel bijzonder klein voor een volwassen poes en ook tenger, maar ook zij leek in goede gezondheid en opgewekt. Als "minpunt" voor een purist of een eventuele kweker was dat ze tijdens de eerste maanden een ooginfectie gehad heeft, waardoor een van haar ogen wat schade opgelopen heeft en laat de kleur van de ogen nu net een van de uitgesproken kenmerken zijn voor dat ras. Dat is waarschijnlijk ook een van de redenen waarom ze weg mocht (tegen een voordelige prijs). Ook is ze mogelijk te klein om er een kweekprogramma mee te beginnen en dus ook daarom misschien minder interessant. Maar gewoon als gezelschapsdier zou ze wel geschikt zijn en dat leek me volkomen aannemelijk. Bijkomend 'voordeel' van haar 'kleinte' is dat ze in een redelijk klein appartement zou terecht komen dus heeft ze relatief gezien wat meer bewegingsruimte dan een 2x zo grote kat.
Ze moest wel nog gesteriliseerd worden, waardoor de kans groot was dat ze pas 2 weken later kon worden opgehaald. Ook hier een vriendelijke, correcte eigenares maar misschien iets afstandelijkers of zakelijker.
Op de terugweg nog een dik half uur rustig door een heel fel onweer moeten rijden maar toch probleemloos weer in Brussel geraakt.

En dan zondagochtend dus helemaal naar het zuiden van het land, diep in de provincie Luxemburg in de buurt van Bastenaken, waar een 2de nestje karthuizers kon worden bezocht. Deze waren eind maart geboren. Daarvan bleek bij aankomst nog enkel een kattinetje beschikbaar. Schoenen uit en mee naar boven, waar het kitten zat en waar we uiteindelijk 15 à 30 minuten gezeten hebben. De jongedame legde me uit hoe ze haar dieren behandelde en leek wel erg begaan te zijn met hun lot. Ze sprak ook over de katten haast alsof ze hen als mensen beschouwde. De papa van het nestje is kort na hun geboorte overleden; hij was blijkbaar niet meer in goede gezondheid maar heeft toch nog het plezier gehad het nestje ter wereld te zien komen en probeerde ook nog even ervoor te zorgen.
Ook hier weer een vrolijk kitten dat in goede gezondheid leek en weinig angst toonde voor mij als vreemde ook al gaf ze eigenlijk geen blijk van interesse in me.
Om een aantal redenen viel m'n keuze dan uiteindelijk op dit kitten i.p.v. eentje uit Vosselaar, al was het zeker geen evidente keuze.
We kwamen overeen dat ik het op vrijdag 21 juli zou komen halen. Het zou dan wel nog niet gesteriliseerd zijn, dus daar moet ik zelf voor zorgen; ze vond het kitten te jong om het al te steriliseren en blijkbaar zou het inderdaad beter zijn om dat pas rond de 6de of 7de maand te doen.