Dagaadiernogalnegang*

Toen ik half maart 1 jaar in Brussel woonde, stonden op deze blog grofweg 160 berichten.

Nu zijn we net geen 4 maanden later en staan er hier al dubbel zoveel...
Dit is hoofdzakelijk te wijten aan voor mij (nog steeds) bijzonder pijnlijk nieuws dat ik volkomen onverwacht en redelijk onvoorbereid vernam op een nogal lompe manier en die een hele stroom aan tekstjes op gang heeft gebracht. Sommige van amper een paar lijntjes die vaak praktisch geïmproviseerd waren of ter plekke uit het klavier rolden, over andere was al wat meer nagedacht.

De kans is bijzonder groot dat dit ritme niet aangehouden kan worden, wat ook niet hoeft. We zien wel, maar m'n inspiratie lijkt toch wat op te raken. Echter, die indruk had ik al meermaals sinds deze blog bestaat en intussen zijn er op een paar uur nog 3 nieuwe bij gekomen.