Confronterend stilleven*

Afspraak in Vosselaar vrijdagavond.
Toen dat afgehandeld was, ging ik nog snel naar het vlakbij gelegen Turnhout om iets in de supermarkt te kopen dat in Brussel blijkbaar moeilijk te vinden is en ook om iets op te pikken in m'n vroegere woonst/thuis. Uit een eerder tekstbericht meende ik begrepen te hebben dat er daar mogelijk iemand zou kunnen zijn die ik niet noodzakelijk wilde zien (tussen de lijnen lezen is nooit een grote kwaliteit van mij geweest, maar ik ben er intussen iets beter in geworden).
Maar wat later vernam ik dat op dat moment enkel de jongste zoon daar aanwezig was en heb hem dan ook even gezelschap gehouden. Ben gebleven totdat de oudste ook thuiskwam van zijn werk, zodat ik hem ten minste ook nog kon groeten en omhelzen. 

Maar daar viel m'n oog ook op een paar spullen van hem die daar in al hun wrede eenvoud lagen, gewoon, op tafel aan de plek waar ik meestal zat om te eten.
Ik mag daar niet boos om zijn, maar het maakte me wel droevig en met een krop in de keel maakte ik me maar uit de voeten.
Beetje jammer, want de hele week voelde ik me al bij al redelijk, mede ook dankzij haar.