Incasseringsvermogen

een van de eerdere berichten heb ik intussen ook wat aangepast en een paar kleine bedenkingen aan toegevoegd; mogelijk verduidelijkt dat ook wel iets mbt de aanhef van dit bericht

misschien moet ik het zien als een "boeiend" experiment: hoeveel klappen kan ik nog incasseren, hoe lang en hoe zwaar
ooit moet ik toch eens breken en eronderdoor gaan, maar hoe dit zich dan zal uiten?
ben ik een tikkende tijdbom in wording, een wandelend gevaar dat bij de onnozelste aanleiding kan ontploffen en iemand anders iets aandoen?

voor zover ik mezelf een beetje ken, is de kans groter dat ik vroeg of laat door zelfhaat gevoede agressie tegen mezelf richt

hopen dan maar dat ik het uithou tot ten minste half juni, wanneer er een vakantie op het programma staat waar ik toch naar uitkijk alleen ga ik al m'n geestelijke vermogens nodig hebben om er te geraken en momenteel staan die op een (erg) laag pitje; ergens geconcentreerd mee bezig zijn lukt me nog een stuk minder dan tot voor enkele dagen geleden en toen was het er al bedroevend mee gesteld.
daarentegen een vermetele brugpijler tegenkomen op de terugweg, daar kan ik nog wel mee leven

maar eerst toch maar eens zien dat ik 19 mei doorkom; voor mij werkdag maar tegelijk brugdag, dus zo goed als niemand op kantoor, een fles wijn meepakken, de 4de verdieping; zou een explosieve cocktail kunnen worden
moet er wel op letten dat ik dan ten minste een goede fles meeneem, zo'n feestelijke gelegenheid waardig

wat me nu overkomt is in alle geval zoveel erger dan de zware slag die ik vorige maand te verduren kreeg, ik zie eerlijk gezegd niet in hoe ik hier nog door of te boven ga raken

misschien wel een "geluk" dat ik het nu pas verneem, en niet in de herfst of winter, want lang niet zeker dat ik die seizoenen dan zou zijn doorgekomen