Groen

Vandaag een krantencommentaar uit De Morgen van vrijdag gelezen, waarin de auteur (hun sterreporter die na het vertrek van de gewaardeerde Walter Pauli nu alweer zoveel jaar geleden de rol van huisintellectueel met branie mag uithangen en dat ook maar al te graag doet door het te doen voorkomen dat hij de waarheid in pacht heeft) nu al de doodsklok luidt over de partij Groen. Dit nadat verschillende kopstukken te kennen hebben gegeven geen nieuw mandaat meer na te streven in de parlementen waarin ze zetelen, maar zich liever concentreren op het lokale niveau (lees de gemeente).
Hij zal wel niet helemaal ongelijk hebben, de partij heeft het inderdaad moeilijk en zit alweer in de hoek waar de klappen vallen, maar zo zijn er nog wel.

Echter, hoe kun je met twee bekwame ministers, Petra De Sutter (Overheidsbedrijven, ambtenarenzaken, telecommunicatie en post) en Tinne Van der Straeten (Energie), die echt wel weten waar ze mee bezig zijn en degelijk werk afleveren (ook met het oog op de langere termijn, daar ben ik van overtuigd) nu onder de kiesdrempel zakken?
Mocht dat binnen een jaar blijken, dan is het toch wel erg droevig gesteld met ons politiek bestel en het kiespubliek.