Dead Can Dance - In concert

Ik val al wel eens vaker in herhaling en vanavond dus opnieuw (zal er met het ouder worden vermoedelijk ook niet op verbeteren...).

Deze concertopname in m'n collectie teruggevonden.
We hebben de groep zelf in juni 2013 (hetzelfde jaar waarin deze dubbelaar uitkwam) ook live aan het werk gezien in Vorst Nationaal. Van wat ik me er nog van herinner had ik er toch iets meer van verwacht, maar mogelijk kwam dat ook door vermoeidheid bij mij. Daarnaast herinner ik me ook nog dat het voorprogramma wat vreemd overkwam; een soloartiest die iets met muzikale stenen deed. En tot slot een laatste herinnering: het was helaas de dag dat Allan Simonson overleed tijdens die editie van de 24u van Le Mans, nadat hij snel na de start een zwaar ongeval had.

Reden voor dit bericht is dat ik deze opname voor het eerst sinds ettelijke jaren nog eens beluisterde en de uitstekende kwaliteit van het geluid valt echt op. Dit dankzij een redelijke geluidsinstallatie; aldus merk je wat een verschil zoiets kan maken. Met echt goed materiaal (het mijne is dus niet slecht maar toch al wat oud en evenmin topklasse, maar het is momenteel goed genoeg) moet het effect nog groter zijn en de luisterervaring nog indrukwekkender.
In Turnhout was de akoestiek een stuk belabberder als hier en waardoor dat niet zo opviel en ik het album er dus ook haast nooit heb opgezet maar nu maakte ik toch een soort van aha-erlebnis mee. 

Moeilijke keuze qua song maar uiteindelijk ga ik dan maar voor dit nummer (Rakim, het 3de op de 1ste schijf), onder meer omdat hier zowel Perry als Gerrard een zangpartij hebben. Maar ik vermoed dat uw muzieksysteem op uw computer geen recht zal doen aan de kwaliteit van de opname.
[Toevoeging: wanneer zij haar zang aanvat, wordt het me precies haast te veel... hoewel ze eigenlijk amper iets 'zegt' maar ze treft blijkbaar wel met precisie de juiste snaar]
Toch nog een bemerking wat deze plaat betreft: de productie is wel erg klinisch. Je hoort bij het begin en het einde van elk nummer wel wat publiek maar voor de rest is er van interactie tussen publiek en artiesten amper iets te merken, da's haast allemaal weggefilterd of weggelaten.
Dus de concersfeer krijg je zo wel minder mee maar de geluidskwaliteit is wel de moeite.