Vreugde

Dat viel er gisterenavond in Molenbeek in overvloed te merken nadat in de kwartfinales het Marokkaanse elftal het Portugese had uitgeschakeld op het wk voetbal.
Zelf had ik een lichte voorkeur voor Portugal, maar kon me uiteindelijk wel verzoenen met het resultaat.

Tijdens de eerste helft was ik al wel eens de deur uit gegaan om te kijken hoe het er op straat aan toe ging. Wel eerst nog de uitzending op pauze gezet zodat ik kon voortkijken eens ik terug was.  

In de buurt stond de politie op verschillende plaatsen klaar om in te grijpen voor het geval het na de wedstrijd (weer) uit de hand zou lopen, maar ook "gewoon" preventief. Snel een Marokkaanse bakkerij binnengestapt voor wat gebak en toen ik informeerde naar de stand was het op dat moment nog 0-0. Terug in m'n appartement weerklonken dan in de verte ineens ontploffinkjes maar aangezien ik gewoon weer was beginnen kijken vanaf het punt dat ik vertrokken was, wist ik nog niet met zekerheid of het met een doelpunt te maken had of met iets anders. Bleek wat later dat het hoogstwaarschijnlijk kwam door de 1-0 die Marokko vlak voor de rust gemaakt had.

Ben gewoon blijven verder kijken zonder voortspoelen en zo kwam het dat diep in de 2de helft ineens veel meer knallen te horen waren, waaruit ik kon afleiden dat de de Marokkaanse ploeg zich had geplaatst voor de halve finales, wat ook bleek te kloppen.
Aangezien dit toch geen alledaagse gebeurtenis was, opnieuw naar buiten om toch een klein uur in Molenbeek rond te wandelen.

Overal toeterende auto's en vlaggen die gezwaaid werden, veel uitgelaten mensen, sommige ook gewoon rustig keuvelend en slenterend. Normaal gezien heb ik een hekel aan lawaaierige trouwstoeten maar ditmaal stoorde al het kabaal niet, integendeel. Het deed me wel iets al die blije mensen te zien, jong en oud, man en vrouw (en ook x'en?) die hun vreugde de vrije loop lieten.
Aan de bruggen over het kanaal raakten de gemoederen wel iets verhit doordat de politie de grote brug had afgesloten en ook de fiets- en wandelbrug aan het Mima mocht niet gebruikt worden in de richting van het centrum. Zeker een jongere liep duidelijk boos weg, allerlei verwensingen roepend naar de agenten, maar hij was ongetwijfeld niet de enige die zich ergerde. Nu ja, ik denk dat ze 100 meter verder wel gewoon het kanaal konden oversteken.
Toch een fijn moment en gelukkig viel het weer ook gewoon mee; wel koud maar droog, wat de wandeling nog veraangenaamde.

Benieuwd hoe het kampioenschap nog verder voor Marokko zal verlopen. Wat mij betreft mogen ze het gewoon winnen; geen van de andere overblijvende ploegen spreekt me aan. Dus nu eerst Frankrijk maar eens in de pan hakken, waarbij het koloniale verleden tussen beide landen mogelijk voor een extra stimulans zal zorgen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar