Droevige dag (2)

Snif 
Heb de voorbije maanden/het voorbije jaar al wel vaker tranen gelaten en blijkbaar werkt Braziliaanse muziek dat nog wat extra in de hand. Hoogstwaarschijnlijk niet alleen door de muziek op zich, maar ook door de vele mooie herinneringen die eraan verbonden zijn uit verschillende fases van m'n leven en gewoon de saudade voor het land, de taal en de associaties die ze oproept en sommige van z'n inwoners, wat alles bij elkaar blijkbaar toch ook een deel vormt van de persoon die ik ben. En ook door iemand die ondanks alles nog altijd een speciale plaats inneemt en ik op een of andere manier toch ook voor een deel associeer met Brazilië. 

Dit is het afsluitende nummer van de cd.