Drive my car
Cinema Galeries, een voor mij haast mythische plek. Hoeveel films heb ik daar, alleen of vergezeld, niet gezien, al dan niet in het kader van bijvoorbeeld hun toenmalige zomerfestival "Ecran total", wat telkens vergezeld ging met het uitpluizen van het tweemaandelijks programma, bijna een ritueel.
Heb er echt heel mooie herinneringen aan en gelukkig bestaat deze bioscoop nog steeds al is het nu onder een andere naam (dit in tegenstelling tot de bijvoorbeeld een boogscheut verder gelegen Actor's Studio die enkele jaren geleden definitief de handschoen in de ring wierp, en blijkbaar de Styx in Elsene ook...).
Had deze week dankzij een mail van hen vernomen ze voor de laatste week van het jaar een speciale programmatie hadden klaargestoomd met een selectie van enkele uitstekende films die dit jaar in de zalen werden vertoond.
Daarnaast werd tijdens de tweede helft van december ook meermaals de klassieker vertoond van Chantal Akerman worden bekeken: "Jeanne Dielman 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles" een film die onlangs door een prestigieus panel van kenners blijkbaar tot de beste aller tijden werd verkozen.
Door een drukke agenda is het er niet van gekomen om naar de film van Chantal Akerman te gaan, maar vandaag paste het wel om naar deze te gaan kijken. Hij stond 's ochtends en 's avonds geprogrammeerd en omdat ik mensenschuw ben, verkoos ik de matinévoorstelling. Bien m'en a pris, want er waren hoogstens 15 andere toeschouwers in de zaal.
De voornaamste reden om te gaan was een van de hoofdrolspelers in de film: een vuurrode Saab 900 Turbo, een ware klassieker en dat niet gewoon als rekwisiet dat even in beeld komt maar als "bubbel" voor enkele personages die daardoor uitgebreid gefilmd wordt. En het was waarlijk een plezier om die iconische auto zo groot en vaak op het scherm te zien.
Maar het is lang niet de enige troef van deze film, die gaat over intermenselijke relaties, al dan niet binnen een koppel en hoe moeilijk dat soms kan zijn, ook met iemand die je meent erg goed te kennen en die zichtbaar heel veel van je houdt.
Slow cinema (bestaat deze uitdrukking?) van de bovenste plank en de cast speelt indrukwekkend (ingehouden), zeker de beide hoofdrolspelers.
Overigens is er naast de auto nog een andere ongebruikelijke hoofdrol, in de vorm van het toneelstuk Oom Wanja.
En o ja, er komt ook 2x een (moderne) auto in voor van het Andere Zweedse Merk, maar niet steeds in een gunstige situatie. Geen idee of dat een grapje is van de makers, maar het viel me wel op :).
Overigens zullen ook mensen die niets met auto's of Saabs hebben deze film kunnen smaken.
Dat doe ik dan morgen misschien nog maar eens.
Reacties
Een reactie posten