Schokeffect

Begin deze week belde ik naar een collega om te weten hoe het best iets werd aangepakt dat ze me enkele dagen eerder gevraagd had.

Weet niet of het een goede zet van me was, want na afloop van het gesprek voelde ik me echt beroerd en dat heeft toch zeker nog 2 dagen geduurd.

Zij en KP kennen elkaar vaag en blijkbaar vond de collega in kwestie dat ze me moest laten weten dat ze onlangs een paar berichten hadden uitgewisseld, waarna ze me er de teneur van meedeelde, dit zonder dat ik het ook maar in de verste verte verwachtte. 
Denk dat het zowat de eerste keer moet zijn geweest dat ik uiteindelijk een telefoongesprek nogal bruusk maar wel nog beleefd beëindig (de andere keren waren onbeleefd, haha). Was helemaal uit m'n lood geslagen en gelukkig zat ik neer tijdens het gesprek i.p.v. ergens in een gang of zo rond te wandelen.

De collega had ongetwijfeld helemaal geen slechte bedoelingen, integendeel, en ze probeerde ook empathisch over te komen, maar hier was haar initiatief toch, indien niet misplaatst, op z'n minst slecht getimed en niet zo best aangepakt...
Heb sindsdien geen teken van leven van haar meer gekregen.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Honey Wilder (en toch ook Kay Parker)

Flashback tijdens het afwassen

Paul, 94 jaar en Molenbeekenaar