BCUC

wat staat voor Bantu Continua Uhuru Consciousness, een Zuid-Afrikaanse groep.

Ze gaven gisterenavond een gratis concert in het Théâtre National en het leek me de gelegenheid bij uitstek om nog wat positieve energie te tanken voor een emotioneel en psychologisch wellicht weer loodzware dag (vandaag dus).
En dat eerste bleek helemaal te kloppen.

In een van de vorige Bruzz'en stak een programmaboekje van het Festival des libertés, wat ik uit nieuwsgierigheid eens doorbladerd had, want ik had geen flauw idee waarover het ging. Tot mijn verrassing stond er ook een concert geprogrammeerd van deze groep, die ik dankzij een vriend een aantal jaren geleden had leren kennen (merci P-RT!). En bovendien was het gratis en amper 15 à 20 minuten te voet van waar ik woon, dus eigenlijk had ik geen excuus om niet te gaan...

Daar aangekomen, bleek dat het concert op de 1ste verdieping zou plaatsvinden op een soort van overloop, waar tussen het relatief kleine podium en een balustrade hoogstens een 10-tal meter waren. Weinig plaats dus; zelf stond ik op zo'n 3 meter van het podium.
Intussen gaf in de grote zaal de (voormalige?) Senegalese superster Youssou N'Dour een concert.

Het begin was om 22u15 gepland maar dat bleek in de praktijk natuurlijk wat later te zijn. Echter, praktisch van bij de eerste noten was dat vergeten. Er werd meteen de beuk ingezet, wat met 3 percussie-instrumenten natuurlijk niet zo verwonderlijk is en de energiemeters zowel op als voor het podium schoten direct tilt, wat bijna het volledige concert zo bleef.
Moet een van de meest intensieve concerten geweest zijn die ik al bijwoonde en heb zelf amper stilgestaan. Dansen, springen, in de handen klappen, af en toe iets filmen, met de heupen wiegen, af en toe een stomp of een trap incasseren enz. En ook een ongevraagde occasionele bierdouche... 
Memorabel.

De bijzonder expressieve zanger had ook nog wat mooie woorden voor wie het om wat voor reden ook moeilijk heeft en spoorde het publiek aan in dat geval toch vooral die diegene(n) te koesteren die je een luisterend oor bieden.
Ook goed dat er een zangeres bij de groep hoort; ze zorgt voor een gevarieerder, completer klankenpalet.

Als je de kans krijgt: twijfel niet en ga dat zien en meemaken ! U zult het zich niet beklagen.

Kort voor middernacht was het dan afgelopen (een relatief kort concert dus), waarna ik op m'n gemak opgetogen weer naar m'n appartement wandelde.
Het was voor het eerst sinds m'n terugkeer dat ik me op zo'n uur nog buiten waagde, maar het was een best aangename wandeling en nergens last van gehad.

Komende donderdag, vrijdag en zaterdag staan er nog gratis concerten geprogrammeerd, waaronder dat van Omar Souleyman, die ik al eens in de Botanique aan het werk zag. Mogelijk pik ik dit ook nog mee.