Momimol; proberen om te gaan met verlies en er weer bovenop te komen (boekenwijsheden noch advies)

Gisteren voor de 4de keer sinds ik hier woon naar de kapper geweest. Eerst 2x bij een langs de Gentsesteenweg maar die deed het niet zo kort als ik graag had, al leken ze hun vak wel te verstaan. Dan 2x naar een kapper aan het politiebureau. De eerste keer ook weer een op het eerste zicht bekwaam kapper maar andermaal werd m'n vraag van "2 à 3 mm" niet helemaal goed begrepen.  Had al wel aangegeven tijdens het kappen dat het nog wat korter mocht, maar echt een groot verschil maakte dat niet. Maar om deze kapper net zoals de eerste een tweede kans te geven, ben ik er opnieuw over de vloer gekomen. Afspraken maken, hoeft blijkbaar niet per se bij gewone Molenbeekse herenkappers dus je kunt er gewoon binnen stappen, maar dat heeft vaak als nadeel dat er al heel wat volk binnen zit. Inwoners van Molenbeek gaan blijkbaar veel naar de kapper, want bij de meeste zitten er wel enkele ogenschijnlijk op hun beurt te wachten. Echter, soms zijn dat niet per se klanten, maar gewoon vr...

...toch sinds ik hier woon, wat zowat vanaf half maart dit jaar is.  Vanmorgen lag er aan de poort die toegang geeft tot de binnentuin iemand te slapen. Geen idee of het een dakloze is of een van de vluchtelingen die hier kortbij bij trosjes liggen te slapen of rond te hangen of nog wat anders (een verdwaalde student bijvoorbeeld 😌). Tja, die dutskes zoeken zeker nu wat meer beschutting tegen de elementen en daar heb je alvast minder tot geen last van de regen. En hij (of zij?) is blijkbaar van plan om terug te komen, want toen ik deze namiddag terug kwam van m'n werk lag de slaapzak er nog met ook iets wat op etensresten leek. Zal morgenvroeg dan wel vaststellen of dat daadwerkelijk ook het geval is geweest. PS : (voorlopig) niet meer teruggezien. Mogelijk zit het abnormaal zachte en droge weer daar voor iets tussen.

Eergisteren, zondag, voor het eerst meegestapt in een klimaatmars. Had aanvankelijk niet heel veel zin maar vond uiteindelijk dat ik het niet kon maken om toch maar gewoon op m'n luie krent te blijven zitten; dat zou wellicht een lang knagend geweten hebben opgeleverd. Temeer daar het mooi weer was en ik nu op een 15 à 20 minuten te voet woon van waar het startpunt was. De organisatoren hoopten blijkbaar op zo'n 40.000 aanwezigen, maar moesten zich tevreden stellen met 25.000 à 30.000 betogers, wat toch nog een mooi cijfer is. M'n deelname was ook niet voor mezelf, want met m'n 51 jaar zal ik waarschijnlijk nog wel ontsnappen aan de ergste gevolgen van de klimaatverandering. Bovendien zie ik voor mezelf ook volstrekt geen toekomstperspectief meer; het was veeleer m'n bedoeling om de organisatoren moreel te steunen en de aantallen te vergroten door m'n loutere aanwezigheid.  Al decennia probeer ik toch m'n steentje enigszins bij te dragen tot een betere/ander...

(Aansluitend op het vorige stukje)  Nadat een goede ziel me erop had gewezen dat ook mannen borstkanker kunnen krijgen, sloeg de paniek toe. Had ik de bal van het vorige stukje dan volledig misgeslagen door er zomaar vanuit te gaan dat het hier om iemand ging die biologisch als vrouw was geboren terwijl het eigenlijk al de hele tijd om iemand ging die als man ter wereld was gekomen? Enig opzoekwerk en een artikel uit de krant brachten toch een beetje meer duidelijkheid en ik meen te mogen denken dat ik uiteindelijk wel juist zat. Maar uit het artikel in kwestie blijkt toch overduidelijk dat het zelfs voor meneer (?) Hoogenkamp nog steeds niet helemaal duidelijk is en de vraag nog geen definitief antwoord heeft gekregen. Beetje belachelijk eigenlijk hoe ik me hier in dit stukje in allerlei bochten zit te wringen qua formuleringen om toch maar niet te veel tegen gevoelige schenen te schoppen. 't Zou begrijpelijker zijn als ik wat duidelijker formuleer wat ik kwijt wil... Soit.

De boekenbijlage van een weekendkrant van enkele weken geleden. De kleine tekst over een mij onbekende schrijver/schrijfster leest: "Valentijn Hoogenkamp onderging noodgedwongen een borstamputatie. Het zette de twijfels over zijn gender op scherp". Dit zette de stilaan vastgeroeste radertjes in m'n hoofd noodgedwongen gedurende enkele ogenblikken aan het draaien: borstkanker, dus het gaat om een vrouw. Maar ze schrijven "zijn". Dus ofwel een fout ofwel net niet en het gaat om een in een vrouwenlichaam geboren persoon die man geworden is maar blijkbaar fysiek niet volledig en dus wel nog borsten had. Die dan weggenomen moesten worden. Bijna even naar lucht happen, want het was toch een doordenkertje. Ik waag me met dit bericht wellicht op glad ijs maar laat het dan maar zo zijn. Er komt hier toch zo goed als niemand langs. Het hele genderdebat is ongetwijfeld verrijkend voor de samenleving als geheel en ik zelf ben ook nog erg zoekende op dat vlak wat ik over bep...

  (merci, RD pour le rappel et malgré tout merci KP, vraiment) 😭 Ik ken wel enkele liefdesliedjes maar weinig die me zo kunnen ontroeren als deze uitvoering van dit nummer, gezongen door Gram Parsons en Emmylou Harris. In memoriam...

wat staat voor Bantu Continua Uhuru Consciousness , een Zuid-Afrikaanse groep. Ze gaven gisterenavond een gratis concert in het Théâtre National en het leek me de gelegenheid bij uitstek om nog wat positieve energie te tanken voor een emotioneel en psychologisch wellicht weer loodzware dag (vandaag dus). En dat eerste bleek helemaal te kloppen. In een van de vorige Bruzz'en stak een programmaboekje van het Festival des libertés , wat ik uit nieuwsgierigheid eens doorbladerd had, want ik had geen flauw idee waarover het ging. Tot mijn verrassing stond er ook een concert geprogrammeerd van deze groep, die ik dankzij een vriend een aantal jaren geleden had leren kennen (merci P-RT!). En bovendien was het gratis en amper 15 à 20 minuten te voet van waar ik woon, dus eigenlijk had ik geen excuus om niet te gaan... Daar aangekomen, bleek dat het concert op de 1ste verdieping zou plaatsvinden op een soort van overloop, waar tussen het relatief kleine podium en een balustrade hoogstens een...

dus de energiebesparingsmodus opgezet 😁 gisteren maar een grote borstel gekocht om soms eens te gebruiken i.p.v. een toch al niet helemaal voldoening schenkende stofzuiger. Als je niet eens 70 m² moet vegen, valt dat nog net te doen 😉  wel verrast door de grote hoeveelheid stof, van hoogstens 2 weken...

Nog maar eens naar de bioscoop geweest vanmorgen. Echt wel leuk en praktisch die voorstellingen om 11 uur. In totaal waren we met 13 in de zaal; 6 koppeltjes (nog altijd confronterend) en ik. En zelfs in Brussel moet je redelijk snel zijn om sommige films nog te zien. Ik twijfelde tussen deze en "Les enfants des autres" maar deze tweede wordt blijkbaar in maar weinig zalen gedraaid en al zeker niet als matineevoorstelling. Dus dan maar deze. Heeft tal van beklijvende momenten al vond ik het laatste deel van de 3 wat minder sterk, ook al draait het de rollen vanop het schip mooi om. Vervolgens ging het opnieuw naar m'n favoriete phobar/Aziatisch restaurant, in dezelfde buurt gelegen. Vandaag gebeurde de bediening door 2 jongmensen i.p.v. door de 'blaffende' uitbaatster. Die was blijkbaar met vakantie, wat meteen een deel van de charme wegnam, maar ze deden het behoorlijk en de pho was weer lekker.

Toen ik m'n radiowekker iets voor 8'en opzette, weerklonk er relatief bekende muziek. Zelf dacht ik aan de Ouverture 1812 van Tsjaikovski maar uiteindelijk bleek het om een stukje uit "Petroesjka" te gaan van Igor Stravinsky. Had dat ooit effectief eens op cassette opgenomen en meermaals beluisterd maar intussen was dat toch alweer ettelijke jaren geleden. Toch zat het blijkbaar ergens op m'n harde schijf opgeslagen. 

De kans om ooit nog een liefhebbend, vertrouwd, warm en naakt vrouwenlichaam tegen het mijne te voelen (en al wat daarbij komt kijken op psychologisch, emotioneel en fysiek vlak) schat ik als nagenoeg nihil in. Voorwaar geen opbeurend vooruitzicht. Zware tijden dus en dan moet de donkerste periode van het jaar nog aanbreken...

Een beetje koriander toevoegen aan wortelstoemp . Ik dacht al dat dit mogelijk niet per se zou vloeken en dat bleek waarempel nog te kloppen ook! Misschien moet ik maar eens overwegen om m'n diensten te gaan aanbieden bij (top)restaurants :)

Vandaag me voor het eerst sinds ik hier woon hiermee bezig gehouden. Ik zou het nog geen "retour à la normale" noemen, eerder een andere stap richting het aanvaarden van een feitelijke situatie. Was een verjaardagscadeau van m'n kinderen en eerlijk gezegd ben ik toch eerder blij dat ik eraan verder ben beginnen 'werken'.

Kwestie van mijn steentje bij te dragen qua integratie ben ik hier vandaag voor het eerst een zaak (een bakkerij) binnengestapt met de groet "Salaam", al was het wellicht nauwelijks hoorbaar. Aangezien minstens de helft van de middenstand hier een moslimachtergrond heeft en dus ook een groot deel van de clientèle, hoor je dit woord hier constant in winkels en elders. Het voelt wat onwennig, maar is al bij al een kleine moeite en als je zo wat goodwill kunt creëren, waarom niet.

Al jaren staat een bezoek aan het Félicien Ropsmuseum in Namen op m'n to do-lijst, maar om allerlei redenen was ik er nog niet geraakt. Vandaag echter moest het er dan maar eens van komen: weekend, mooi weer, had al maanden niet meer met de motor gereden en dus de accu (en andere onderdelen) moest(en) mogelijk dringend weer aan het werk om problemen wegens al te langdurige stilstand te voorkomen, behoefte om de neus nog eens buiten te steken en iets 'cultureels' te doen.  Zo gezegd, zo gedaan en mezelf vanmorgen verplicht me klaar te maken, wat een heel ritueel is en al makkelijk een half uur in beslag neemt voordat ik effectief de garage uitrij... Nog snel iets oppikken op m'n werk en dan via de Wetstraat en de Jubelparktunnel richting het zuiden van Brussel om daar de E411 te nemen. En dan, net nadat ik de Brusselse Ring was opgereden besefte ik ineens dat ik mijn portefeuille vergeten was. Uiteraard is een bezoek aan een stad dan nog steeds mogelijk, maar één aan een...

Begin deze week belde ik naar een collega om te weten hoe het best iets werd aangepakt dat ze me enkele dagen eerder gevraagd had. Weet niet of het een goede zet van me was, want na afloop van het gesprek voelde ik me echt beroerd en dat heeft toch zeker nog 2 dagen geduurd. Zij en KP kennen elkaar vaag en blijkbaar vond de collega in kwestie dat ze me moest laten weten dat ze onlangs een paar berichten hadden uitgewisseld, waarna ze me er de teneur van meedeelde, dit zonder dat ik het ook maar in de verste verte verwachtte.  Denk dat het zowat de eerste keer moet zijn geweest dat ik uiteindelijk een telefoongesprek nogal bruusk maar wel nog beleefd beëindig (de andere keren waren onbeleefd, haha). Was helemaal uit m'n lood geslagen en gelukkig zat ik neer tijdens het gesprek i.p.v. ergens in een gang of zo rond te wandelen. De collega had ongetwijfeld helemaal geen slechte bedoelingen, integendeel, en ze probeerde ook empathisch over te komen, maar hier was haar initiatief toch, i...

Gisteren mijn 2de boosterprik gekregen. Had me er al een tijdje over verbaasd dat er in het Brusselse straatbeeld heel weinig over te merken viel; ik had nog zo goed als nergens op openbare plaatsen of zo affiches e.d. gezien en had er geen flauw idee van hoe de huidige campagne in Brussel georganiseerd was. Op radio of tv had ik er ook nog niets over gehoord. Tot ik in onlangs in een krant van verschillende weken geleden een stukje interview las met Inge Neven, tot voor kort de chef van de Brusselse gezondheidsinspectie, 2 jaar geleden speciaal aangezocht om de COVID-crisis te helpen aanpakken. Ze vertrekt nu en dus blijkbaar is het tijd voor een terugblik. In dat interview las ik dan dat het in Brussel erg laagdrempelig wordt aangepakt en dat wie wil eigenlijk gewoon een vaccinatiepunt kan binnenwandelen. Enfin, daar kwam het toch min of meer op neer. Dus eens op het net gezocht en al snel  deze website  gevonden, waar relatief eenvoudig te vinden is waar je terecht kan. Het...

Een paar zaterdagen geleden stond ik nog maar eens relatief vroeg op (rond 8 uur denk ik) en besloot dan maar voor het eerst om eens naar het ochtendprogramma op Klara te luisteren. Daar werd toen dit afgespeeld en het trof me als iets wat ik nog nooit gehoord had. Een ontdekking, zowel het stuk als de zangeres. Een fijne manier om de dag te starten als je het mij vraagt. Dus toen toch maar achterhaald wie het was (en welk stuk) en achteraf nog opgezocht om meteen maar de cd in een van m'n bestelmandjes te droppen. Die is gisteren dan aangekomen, zodat hij intussen al beluisterd kon worden. Hier brengt ze ook een indrukwekkend staaltje van haar zangkunst (allemaal nieuw voor mij), met als bijkomend voordeel dat je ze ook live ziet zingen i.p.v. gewoon een studio-opname hoort: