Iggy Pop (Concertje op Jazz Middelheim meepikken 3)
Om 21u30 zou het dan eindelijk zover zijn, en die timing werd nog redelijk aangehouden.
Eerst wat eerder bombastische sfeermuziek, gepaard aan beelden van Iggy Pop uit lang vervlogen tijden en de muzikanten komen geleidelijk op. Opvallend daarbij: hij had een vrouwelijke gitariste meegebracht, Noveller. Gezien zijn meer dan aangebrande reputatie inzake vrouwen, toch wel mooi om zien.
Iets later stormt Pop dan het podium op en zet er meteen de beuk in met "5 foot 1", gevolgd door het eerste Stooges-nummer "TV eye".
Daarna volgden in snel tempo onder meer "I wanna be your dog", "Lust for life", "The passenger", klassiekers quoi.
Maar daar beperkte hij zich lang niet alleen toe en ook minder bekende nummers raakten op de set (bijvoorbeeld "Run like a villain", wat ik niet herkende of "I'm sick of you" wat nooit op een officiële LP verschenen is maar op bootlegs allerhande staat).
Daarnaast zong hij toch ook nog 2 nummers uit zijn laatste plaat die meer een jazzinslag heeft, meteen ook een van de redenen om hem op dit festival te boeken.
Persoonlijke favorieten die gespeeld werden (naast enkele van de hierboven reeds vermelde wijsjes): een machtig "Mass production" en bij de bissen "Down on the street" en "Fun House", een nummer uit de tweede LP van The Stooges uit 1970 waarop toen ook al prominent een saxofoon te horen was.
En na anderhalf uur was het gedaan.
Ik vond het opnieuw de moeite waard om hem na blijkbaar ruim 20 jaar aan het werk te zien en te horen. Hij ging nog steeds te keer maar toch wel minder stevig als bij de eerdere concerten (tja...).
De geluidskwaliteit liet wel vaak te wensen over vond ik, maar mogelijk had dat ook deels te maken met de plaats waar wij stonden (centraal vooraan).
Ook had ik liever gehad dat zijn stem net iets meer tot zijn recht kwam in de geluidsmix met de verschillende instrumenten, maar bon, het was niet anders.
In tegenstelling tot de recensent van De Morgen, vond ik de toevoeging van een aantal blazers wel een geslaagde zet. Het gaf een extra toets aan de set.
Fijn was ook weer om het publiek rondom ons gade te slaan. Hoe meer het concert vorderde, hoe meer jonge mensen er ook vooraan opdaagden om mee te springen en te pogoën en dit dus niet alleen aan oude punks over te laten. Geen idee hoe ze hem leerden kennen, want ik kan me inbeelden dat Iggy Pop nu niet bepaald veel voorstelt in hun leefwereld, maar dat is misschien een vooroordeel van mijn kant.
Daarnaast vlogen er ook regelmatig bierglazen, hoeden en andere kledingstukken in het rond en ongetwijfeld ook lichaamssappen.
Op een bepaald moment zagen we tijdens "Mass production" ook een meisje voorbij komen op de armen en schouders van toeschouwers die haar naar voren doorgaven. Helaas voor haar raakte ze niet tot op het podium want het leek er wel op dat ze best bereid was het volgende nummer in een heel lange reeks te worden :-)
Zelf beperkte ik me hoofdzakelijk tot wat op en neer bewegen, soms zelfs springen, meebrullen met tal van songs om zo hetgeen me sinds zovele maanden verteert heel even van me af te schreeuwen en wat headbangen. Aangezien ik een bril draag, een rugzak bij had en toch ook nog wilde opletten dat de zoon niet geschaakt werd door een of andere walkure, verkoos ik toch maar niet mee te doen met de wild maar geheel vriendschappelijk om zich heen schoppende, slaande en heen en weer vliegende massa vlak voor ons
Niet zo heel moe, maar toch redelijk voldaan en tevreden keerden we huiswaarts.
De zoon had het tijdens dit concert gelukkig ook naar zijn zin gehad. Geen idee of hij verwacht had wat hij uiteindelijk meemaakte, maar volgens mij maakte Iggy toch een vitalere indruk dan veel van de heavy metal acts die hij in zijn jonge leven al live aan het werk zag. Wel geen idee of het veel indruk heeft gemaakt toen hij ermee bij zijn maten mee kwam aanzetten, ook al heeft Pop ongetwijfeld een (grote, al dan niet rechtstreekse) invloed gehad op veel van de bands waar zij bij zweren.
Enfin, toch fijn om dat jonge grut van me ook een beetje uit de bol te zien gaan.
Hij leek me ook oprecht blij erbij geweest te zijn.
Waarschijnlijk was het de laatste keer dat ik Iggy Pop aan het werk zag en het was wat mij betreft een mooi afscheid. Tenzij hij nu eindelijk eens die carrière van crooner zou starten; dat zou zijn loopbaan misschien nog met enkele jaren kunnen verlengen, want hoe hij ook nu weer te keer ging op intussen 75-jarige leeftijd, het lijkt me kras dat hij dit nog jaren blijft volhouden.
Reacties
Een reactie posten