Een serieuze oefening in onthechting

...dat is wat me sinds enkele maanden overkomt en tot hiertoe viel dat (op sommige vlakken althans) eigenlijk nog redelijk mee.

(haast gedwongen) afstand moeten nemen of doen van enkele geliefden, maar ook zaken als de helft van m'n muziek- en boekencollectie collectie. Dat laatste omdat ik eerst wilde zien erg hoe m'n appartement gevuld zou raken voordat ik nog meer (de rest) naar hier zou overbrengen.

Nu, dit zal niet zo goed lukken, vrees ik omdat m'n appartement maar 1 kamer heeft en ik toch nog een beetje een illusie van ruimte wil behouden, zodat ik niet alles ga volstouwen met kasten, waardoor ik toch nog een beetje vrij kan bewegen zonder steeds alert te moeten zijn of me te stoten...

Sinds vanmiddag nu wel min of meer de definitieve configuratie gevonden; moest m'n 'echte' muziekinstallatie nog plaatsen, wat nu gebeurd is (voordien behielp ik me wat met een klein toestel dat bovendien maar voor de helft leek te werken) en daarnaast nog een bibliotheekkast voor platen en wat boeken. Dat allemaal toch zonder de oorspronkelijke inrichting al te veel geweld aan te doen. 

Daarnaast is het met m'n financiën ook deplorabel gesteld, maar net dat deed me eigenlijk wat zorgelozer in het leven staan. De huidige inflatie helpt daarbij mogelijk enigszins.

Als je zo goed als geen reserves meer hebt, moet je natuurlijk hopen dat er niets ernstigs gebeurt, maar tegelijk vond ik het een soort van last die van m'n schouders viel. Daarbij komt ook dat ik als vastbenoemd ambtenaar een vast en redelijk mooi inkomen heb, dus dat zorgt wel voor enige gemoedsrust, zolang dit goed blijft gaan natuurlijk, want een benoeming is geen 100% garantie en je moet nog wel enigszins blijven functioneren op het werk...

Maar in alle geval, ik ben al enkele maanden volstrekt niet meer bezig met steeds meer geld vergaren, met accumuleren van geld en status/rang op het werk of elders. Dat laat ik maar aan de anderen over.

Door een recente grote uitgave voor een "project" in de loop van de komende maanden is m'n spaargeld nu ook zo goed als helemaal opgedroogd, helemaal naar het beeld van wat in onze waterlopen en -poelen gaande is :) 

Slaap heb ik er nog niet voor gelaten, maar de wetenschap knaagt toch ergens. Hopelijk kan ik in de loop van de komende maanden toch tot een iets levensvatbaarder niveau laten aangroeien.

Voordeel van de huidige oplossing: ik heb geen schulden moeten aangaan en ben niemand verantwoording schuldig.

Tot slot nog meegeven dat het qua appetijt ook op en af gaat en dat de verloren kilo's er precies nog niet opnieuw zijn bijgekomen.

Vandaag wel een primeur: om een aantal redenen helemaal geen knagend hongergevoel gehad en dus de hele dag nog niets gegeten (het is nu 18u25). Kan me niet herinneren dat dit me eerder al overkomen is... Misschien moet ik, ook met het oog op al dat gesjouw en verplaats van deze namiddag, toch maar eens een appel binnenspelen, ook met het oog op dat functioneren waar ik het hierboven over had, want morgen begint de werkweek opnieuw.

Op dat vlak eet ik sinds enkele maanden wel wat gezonder dan vroeger (tenminste als ik eet...): meer fruit en groente (salades) en ik probeer erop te letten deze laatste ook niet te lang te laten liggen, al lukt dat niet altijd...

update: het is intussen ruim 21u gepasseerd en nog steeds niets gegeten. Heb me vandaag hoofdzakelijk gevoed met muziek :)