Voorbereiding

Enkele dagen na het telefoontje dat ik het appartement in de Molenbeekse kanaalwijk kon huren, kreeg ik allerlei documenten doorgestuurd van het vastgoedkantoor met onder meer ook het huishoudelijk reglement.
Dat was wel even schrikken toen ik het las ; nogal strikt en veeleisend voor de huurders. Ik kon maar beter mijn manieren houden, leek de boodschap.

Bij wijze van spreken moest men weten of ik liever Pespi dan wel Coca Cola dronk, of ik wel bereid was om jaarlijks ten minste 2 items van Studio 100-merchandising te kopen want anders zou het contract tot hun grote spijt moeten worden verbroken, of ik wit, blauw, zwart of purper ondergoed droeg enz.
De huurders worden met andere woorden dus wel in een serieus keurslijf gedwongen en ik vroeg me af of ik er uiteindelijk wel op moest ingaan...

Nu, er zijn andere manieren om strenge reglementen te omzeilen en de subversieveling uit te hangen, dus uiteindelijk heb ik het maar zo gelaten.

Eind december heb ik dan eens een eerste wandeling gemaakt in de buurt die ik zo goed als niet kende, tenzij wegens een occasioneel bezoek aan het vlakbij gelegen MIMA.
Er liep daar op dat moment toevallig ook een tentoonstelling gewijd aan de voormalige pornobioscoop ABC aan de Adolphe Maxlaan, iets wat uiteraard een must was. Maar dat terzijde.

Heb ervan geprofiteerd om toch eens een wandeling te maken in de wijk rond m'n appartement, zodat ik ten minste toch wist waar ik inkopen kon doen of waar er bijvoorbeeld bakkers waren. Tegelijk dropte ik een briefje in de bus van de toenmalige huurster met het voorstel om haar glasgordijnen over te nemen (was een van de eisen van de verhuurder (niet de overname, wel dat er zouden hangen)).
Tot m'n grote vreugde is ze daar een tijdje later ook op ingegaan ; dat was toch al een kleine zorg minder. Wat het nog fijner maakte was de rest van de mail die ze me stuurde, die erg aangenaam was om te lezen en waarin ze me ook tips gaf over winkels en horeca-aangelegenheden in de buurt.

Dat leek toch al op een goede start van een nieuw hoofdstuk in m'n (al bij al bedroevende) leven.