Gemeenteraadsverkiezingen (2)

Een paar weken geleden had ik hier een bericht gepost n.a.v. de gemeenteraadsverkiezingen. Deze liggen intussen een week achter ons en leverden wat mij betreft een (eerder) teleurstellend resultaat op in de zin dat ze bevestigden wat in juni nog duidelijker was geworden: het noorden van het land is gewoon rechts en navelstaarderig qua opvattingen.
In Brussel en Wallonië is de ruk naar (extreem-)rechts toch een stuk minder uitgesproken.

Voor Turnhout had ik verwacht/voorspeld dat de gemeenschappelijke lijst met N-VA en CD&V het met gemak zou halen. Wat een vergissing; ik zat er compleet naast.
Vooruit werd de grootste en mag ook de burgemeester leveren, dat voor het eerst. Gezien het relatief grote succes van Vlaams Belang kunnen ze wel niet anders dan samengaan met de gemeenschappelijke lijst  waarvan hierboven sprake. Niettemin, een mooi en onverwacht resultaat voor de socialistische partij.

Wat Molenbeek betreft, zat ik er veel dichter bij.
Groot verlies voor de PS (van 17 naar 12 zetels) en bijna even grote winst voor de PVDA-PTB (van 7 naar 11) die bijna even groot wordt. Catherine Moureaux zal er wellicht in slagen haar burgemeestersjerp te behouden en voert momenteel gesprekken met de PVDA om te zien of ze samen een meerderheid kunnen vormen. De vorige coalitiepartner van de PS, de MR, verloor eveneens fors (hebben nog 8 zetels). Geen idee wat daar de belangrijkste oorzaak van is, maar de oorlog in het Nabije Oosten zal zeker een rol hebben gespeeld. Dat leeft hier zichtbaar en de uitspraken van G.-L. Bouchez de voorbije maanden gooiden hier vermoedelijk enkel olie op het vuur bij talrijke mensen.

Team Fouad Ahidar sprokkelde vanuit het niets 7 zetels en wordt qua zetelaantal meteen de 4de grootste (net na MR).

De partij waar ik voor stemde, deed het ook niet heel goed, maar dat is hier in Molenbeek geen grote verrassing: Ecolo-Groen haalde uiteindelijk 2 zetels. Denk dat dit ongeveer hetzelfde is als vorige keer dus al bij al is het toch niet zo slecht, maar of ze gaan kunnen wegen op het beleid?
Ik nam m'n beslissing uiteindelijk de dag/avond ervoor, na lang twijfelen tussen PVDA en de groenen. Maar deze laatste partij leek me toch net iets meer begaan te zijn om thema's die ikzelf, als blanke middenklasser die zich momenteel geen grote zorgen qua inkomen hoeft te maken, ook belangrijk vind. Bovendien was het zonneklaar dat de PVDA een mooie score zou neerzetten, dus ging m'n sympathiestem eerder uit naar de groenen, waarvan je voelde dat ze het (op landelijk niveau) weer moeilijk zouden krijgen.
De groenen behalen uiteindelijk toch maar weer teleurstellende resultaten op de dag van de stembusgang zelf (de 1ste ronde). Daar waar ze een burgemeester leverden, verloren ze die meestal, ook in bolwerken in het zuiden van het land, waar ze al lang regeerden (Louvain-la-Neuve, Amay, Watermaal-Bosvoorde, Vorst). De dag erna bleek dan weer dat ze ook in Elsene achter het net visten, alhoewel ze daar de grootste partij waren gebleven; echter MR, PS en Les Engagés sloten een coalitie/verbond om de groenen te wippen en dus dat burgemeesterstitel verloren ze ook.
Achteraf (de 2de ronde) zijn Groen en Ecolo er wel nog in geslaagd om zich in een aantal meerderheden binnen te werken, maar dan doorgaans als kleinere partner. Over het algemeen was het niet goed en een uitzondering als Gent (of Elsene) kan dat niet verhullen. In Gent is het overigens nog niet duidelijk of Groen tot het stadsbestuur zal kunnen toetreden, want het kan net zo goed N-VA worden die het uiteindelijk zal halen.

Je kunt je afvragen of Groen als partij nog relevant is.
Van Groen had je kunnen verwachten dat het afschaffen van de stemplicht eerder positief op hun resultaat zou wegen (ook al waren ze geen vragende partij ), omdat zij een gemotiveerde achterban hebben, maar dat bleek dus allerminst het geval. Vermoedelijk stemden vele van hun vroegere kiezers nu voor andere partijen.
Hun gedachtegoed lijkt me zeker en vast nog actueel en pertinent, maar is Groen (en Ecolo) nog wel de juiste partij om dat te vertolken? Met hun wollige manier van campagne voeren, waarbij ze in tegenstelling tot verschillende andere partijen, de waarheid geen geweld willen aandoen, zich steeds opnieuw in een hoek laten drummen, soms haast onzichtbaar lijken enz.
Geen van de (nu ontslagnemende) beide partijvoorzitters maakte op mij, noch in juni, noch in oktober, een sterke indruk. Misschien wel inhoudelijk, maar qua vorm volstrekt niet. Ze gaven geen "goesting" om op Groen te stemmen.
Behalve dan blijkbaar in het Brussels Gewest (in juni).

Afwachten maar wat het hier in Molenbeek (en bij uitbreiding Brussel) gaat geven en of PS en PVDA er inderdaad in gaan slagen om een meerderheid te vormen.
Ik vind het alvast geen onprettige gedachte om te wonen in een gemeente waar er communisten mee aan de macht zouden komen. Dat is alvast iets wat in Turnhout vermoedelijk nooit zelfs maar tot de mogelijkheden zou behoren.