Wolfers Frères

Zaterdag besloten om na het Hannonhuis en het Hôtel Van Eetvelde het 3de deel van m'n Art Nouveau Pass te verzilveren, waarmee alle mogelijkheden uitgeput zouden zijn.

Ditmaal was het de beurt aan de Wolfers-collectie die sinds enkele jaren deel uitmaakt van de permanente tentoonstelling in het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis.
Bij het verlaten van de metro in Merode stootten de bezoekers meteen op een wat kitscherig ogende maar wel relatief grote middeleeuwe markt bij de ingang van het Jubelpark. Ben er maar snel langs gewandeld zonder er veel acht op te slaan; de tentjes begonnen ook maar pas open te gaan, maar het zou me verbazen dat er iets te zien was dat me echt interesseerde.

Het aanvankelijk in edelsmeedkunst gespecialiseerde huis Wolfers werd midden de 19de eeuw in Brussel opgericht en de zonen van de stichter zetten zijn werk voort. Creatief genie was Philippe Wolfers, een van 3 broers; hij ontwierp de meeste decoratieve objecten die te bezichtigen zijn met de naam Wolfers.
Daarnaast toont de tentoonstelling nog vele andere voorwerpen van andere artiesten.
De ruimte is ingericht zoals de (tweede) door Victor Horta (alweer hij) ontworpen Wolfers-winkel er destijds moet hebben uitgezien, met de originele kasten uit de toonzaal.

Het pronkstuk uit deze verzameling is blijkbaar het Gioconda-ensemble, een geheel van door Philippe Wolfers ontworpen meubels en servies in art-decostijl.

Heb er uiteindelijk een stuk langer rondgehangen dan ikzelf zou hebben gedacht. Maar omdat er niemand anders in de zaal was, had ik alle tijd om zo goed als alle objecten aandachtig te bekijken. En toen ik klaar dacht te zijn en te kunnen vertrekken, stootte ik bij het rondwandelen in de grote inkomhal voor de tentoonstellingsruimte op een bijzonder indrukwekkend en groot "kunstwerk": een afgietsel (dus eigenlijk een kopie) van een retabel (uit de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Lombeek). Dus een kopie gemaakt aan de hand van vele afgietsels die dan bij elkaar werden geplaatst. 
Maar dit kon je wel van heel nabij bekijken en ik heb me er dan ook aan staan vergapen. Het was moeilijk te geloven hoe gedetailleerd deze kopie of het origineel zijn.
Ook qua afmetingen is het groot(s): verschillende panelen die in totaal 3 of 4 meter breed zijn en 1 à 2 meter hoog.

Voor wie het interesseert, er bestaat blijkbaar in Brussel nog een sieradenwinkel met de naam Wolfers, maar geen idee in hoeverre die nog iets te maken heeft met deze familie Wolfers. 
En hierhier kunt u terecht voor meer informatie over deze tentoonstelling.